ตัวกรองผลการค้นหา
จตุลังคบาท
หมายถึง[จะตุลังคะบาด] (โบ) น. เจ้ากรมพระตำรวจหลวงประจำ ๔ เท้าช้างทรงของพระมหากษัตริย์หรือพระมหาอุปราชในเวลาสงคราม เช่น จตุลังคบาทสี่ตน ล้วนขุนพลสามรรถ. (ตะเลงพ่าย), จัตุลังคบาท ก็ว่า.
เต็มเต็ง,เต็มบาท
หมายถึงว. มีจิตใจสมบูรณ์เป็นปรกติ, ใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่เต็มเต็ง ไม่เต็มบาท หมายความว่า บ้า ๆ บอ ๆ.
ใต้ฝ่าพระบาท
หมายถึงส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย ใช้กับเจ้านายชั้นพระองค์เจ้าและเจ้าฟ้า, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
ทราบฝ่าพระบาท
หมายถึง(ราชา) ก. รู้ (ใช้กราบทูลพระอนุวงศ์ชั้นพระวรวงศ์เธอที่ทรงกรมขึ้นไปจนถึงสมเด็จเจ้าฟ้า).
บทบาทมาก
หมายถึง(ปาก) ว. มีท่าทางมาก, ยืดยาดเพราะพิธีรีตองมาก, เช่น กว่าจะออกจากบ้านได้บทบาทมากเหลือเกิน.
บาทบูรณ์
หมายถึง[บาดทะบูน] น. คำที่ทำบาทของบทกลอนให้เต็ม เช่น ในฉันท์ ๑๑ มีคำที่ได้ใจความ ๑๐ คำ แล้วอีกคำหนึ่งไม่ต้องมีความหมายอย่างไรก็ได้ เติมเข้ามาให้ครบ ๑๑ คำเติมนี้ เรียกว่า บาทบูรณ์. (ส.).
บาทมุทรา
หมายถึง[บาดทะมุดทฺรา] น. รอยเท้า. (ส.).
บาทสกุณี
หมายถึง[บาดสะกุนี] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
พยาบาท
หมายถึง[พะยาบาด] น. การผูกใจเจ็บคิดจะแก้แค้น, การคิดปองร้าย, ในคำว่า ผูกพยาบาท. ก. ผูกใจเจ็บและอยากแก้แค้น, ปองร้าย, เช่น อย่าไปพยาบาทเขาเลย. (ป. พฺยาปาท, วฺยาปาท; ส. วฺยาปาท).
กากบาท
หมายถึง[กากะบาด] น. ชื่อเครื่องหมายอย่างตีนกา มีรูป + หรือ ; ใช้ + เป็นเครื่องหมายวรรณยุกต์บอกเสียงจัตวา.
ทวิบท,ทวิบาท
หมายถึงน. สัตว์สองเท้า. (ส.).
บาทนิเกต
หมายถึง[บาดทะนิเกด] น. ที่รองเท้า, ม้ารองเท้า. (ส.).