ตัวกรองผลการค้นหา
ปุปะ
หมายถึงก. ปะหลายแห่ง.
เปะปะ
หมายถึงว. ไม่ตรงเป้า เช่น ชกเปะปะ, ไม่ตรงประเด็น เช่น พูดเปะปะ ให้การเปะปะ, ไม่ตรงทาง เช่น เมาเหล้าเดินเปะปะ, ไม่เป็นระเบียบ เช่น นอนมือเท้าเปะปะ, บางทีใช้ว่า สะเปะสะปะ.
เปาะแปะ
หมายถึงว. อาการที่ฝนตกมีเม็ดห่าง ๆ แต่เล็กน้อย, เปราะแประ ก็ว่า.
ผักอีแปะ
หมายถึงดู ตับเต่า (๑).
พบปะ
หมายถึงก. พบด้วยความสนิทสนมคุ้นเคย.
มธุปะ
หมายถึงน. ผู้ดื่มนํ้าหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).
ยูปะ
หมายถึงน. เสาที่ปักอยู่กลางโรงพิธีสำหรับผูกสัตว์ที่จะบูชายัญ. (ส.).
เรือแม่ปะ
หมายถึงน. เรือขุดชนิดหนึ่ง คล้ายเรือชะล่า แต่มีขนาดใหญ่และยาวกว่า ท้ายต่อไม้ยกงอนสูงขึ้นคล้ายหางแมงป่อง มักใช้ถ่อ, เรือหางแมงป่อง ก็เรียก.
โลปะ
หมายถึงน. การลบ, การตัดออก, การทำให้หมด. (ป., ส.).
สมีปะ
หมายถึง[สะมี-] (แบบ) ว. ใกล้ เช่น สมีปสร้อยสระศรี. (สมุทรโฆษ). (ป.).
สัมผัปลาป,สัมผัปลาปะ
หมายถึง[สำผับปะลาบ, -ปะลาปะ] น. คำพูดเพ้อเจ้อ. (ป. สมฺผปฺปลาป; ส. สมฺปฺรลาป).
อีแปะ
หมายถึงน. เงินปลีกโบราณ, กะแปะ ก็เรียก.