ตัวกรองผลการค้นหา
ถือศีล
หมายถึงก. รักษาศีล.
ทรยศ
หมายถึงก. คิดร้ายต่อผู้มีอุปการะ, กบฏ.
ทรรศนาการ
หมายถึงน. อาการดู.
ทวาทศม,ทวาทศม-
หมายถึง[ทะวาทะสะมะ-] ว. ที่ ๑๒ เช่น ทวาทศมสุรทิน = วันที่ ๑๒. (ส.; ป. ทฺวาทสม).
ทศ,ทศ,ทศ-
หมายถึง[ทด, ทดสะ-] น. เรียกเหรียญทองสมัยรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๑๐ ของชั่ง = ๘ บาท ว่า ทองทศ. ว. สิบ, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส.
ทศมาส
หมายถึงน. ๑๐ เดือน.
ทศางค์
หมายถึง[ทะสาง] น. มาตราวัดนํ้าฝนเท่ากับ ๑๐ สตางค์ เป็น ๑ ทศางค์, และ ๑๐ ทศางค์ เป็น ๑ นิ้ว.
ทองทศ
หมายถึงน. ค่ากำหนดแลกเปลี่ยนของเหรียญทองกระษาปณ์ในสมัยรัชกาลที่ ๔ เท่ากับ ๑ ใน ๑๐ ของชั่ง = ๘ บาท.
ทองวิทยาศาสตร์
หมายถึงน. โลหะชุบทอง, ทองชุบ ก็เรียก.
ทะนงศักดิ์
หมายถึงก. ถือดีในอำนาจของตัว.
ทัศนูปกรณ์
หมายถึงน. อุปกรณ์ช่วยการเห็น เช่น กล้องโทรทรรศน์ กล้องจุลทรรศน์.
ทานศีล
หมายถึง[ทานะสีน] ว. มีการให้เป็นปรกติ. (ส.; ป. ทานสีล).