ตัวกรองผลการค้นหา
สายรัดคาง
หมายถึงน. สายหนังหรือเชือกที่โยงจากขอบหมวกหรือชฎาเป็นต้น สำหรับรัดคางกันหลุด.
ขี้เดือด
หมายถึงน. ขี้เมฆตามริมขอบฟ้าวิ่งเดือดพลุ่งขึ้นข้างบนซึ่งนัยว่าจะเกิดพายุ.
ถาด
หมายถึงน. ภาชนะใส่สิ่งของ ทำด้วยไม้หรือโลหะเป็นต้น รูปเตี้ย ๆ แบน มีขอบ.
คัดช้อน
หมายถึงน. เครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง ใหญ่กว่าสวิง ถักเป็นร่างแห ขอบเป็นรูปสามเหลี่ยม มีด้ามจับ.
ขนอบ
หมายถึง[ขะหฺนอบ] น. ไม้ ๒ อันประกับเป็นขอบหรือกรอบของสิ่งของเพื่อให้แน่น เช่น ไม้ขนอบใบลาน.
คลอหน่วย
หมายถึงว. เรียกน้ำตาที่ปริ่มอยู่ที่ขอบตาเมื่อร้องไห้ว่า น้ำตาคลอหน่วย, น้ำตาล่อหน่วย หรือ น้ำตาขังหน่วย ก็ว่า.
ยกกระเปาะ
หมายถึงก. ยกขอบขึ้นเป็นรูปทรงกระบอกขนาดเล็ก เพื่อใช้ฝังเพชรพลอยในงานโลหะรูปพรรณ.
ล่อหน่วย
หมายถึงว. เรียกน้ำตาที่ปริ่มอยู่ที่ขอบตาเมื่อร้องไห้ว่า น้ำตาล่อหน่วย, น้ำตาคลอหน่วย หรือ น้ำตาขังหน่วย ก็ว่า.
มน
หมายถึงว. กลม ๆ, โค้ง ๆ, ไม่เป็นเหลี่ยม, เช่น ทองหลางใบมน ขอบโต๊ะมน ปกเสื้อมน.
ชายกระเบน
หมายถึงน. ชายผ้านุ่งที่ม้วนแล้วสอดไปใต้หว่างขา ดึงขึ้นไปเหน็บขอบผ้านุ่งด้านหลังระดับบั้นเอว, หางกระเบน ก็เรียก.
หางกระเบน
หมายถึงน. ชายผ้านุ่งที่ม้วนแล้วสอดไปใต้หว่างขา ดึงขึ้นไปเหน็บขอบผ้านุ่งด้านหลังระดับบั้นเอว, ชายกระเบน ก็เรียก.
เหวทะเล
หมายถึงน. ส่วนที่ลึกมากของผืนท้องทะเลและมหาสมุทร มีขอบสูงชันและมีบริเวณจำกัด โดยทั่วไปกำหนดความลึกตั้งแต่ ๕,๔๐๐ เมตรลงไป.