ตัวกรองผลการค้นหา
ชันคอ
หมายถึงก. เริ่มตั้งคอได้ (ใช้แก่เด็ก).
หาห่วงมาคล้องคอ
หมายถึง(สำ) ก. รนหาภาระผูกพันมาใส่ตน.
ประคำร้อย
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่งเกิดขึ้นบริเวณลำคอ เป็นเม็ดเรียงกันรอบคอ.
ฝีประคำร้อย
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง เกิดขึ้นบริเวณลำคอ เป็นเม็ดเรียงกันรอบคอ.
เส้นเสียง
หมายถึงน. แผ่นเอ็นบาง ๆ ที่อยู่ในกล่องเสียง เป็นส่วนสำคัญในการเปล่งเสียง.
ต้นคอ
หมายถึงน. ส่วนของคอที่ถัดไหล่ขึ้นไปถึงบริเวณก้านคอ.
กระแหร่ม
หมายถึง[-แหฺร่ม] ก. กระแอม คือ ทำเสียงขึ้นมาจากคอ เช่นเพื่อมิให้นํ้ามูกลงคอเมื่อเป็นหวัด หรือเพื่อให้หายเสลดติดคอ.
คอตั้ง
หมายถึงน. คอเสื้อที่มีขอบตั้งแนบไปกับลำคอ.
ฝีคัณฑมาลา
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่งที่ขึ้นเป็นแถวตามคอ.
ลอยคอ
หมายถึงก. ว่ายนํ้าตั้งตัวตรง คออยู่เหนือนํ้า.
เหลียว
หมายถึงก. ผินไปทางขวาหรือทางซ้ายอย่างเอี้ยวคอ.
นหารุ
หมายถึง[นะหารุ] (แบบ) น. เส้น, เอ็น. (ป.; ส. สฺนายุ).