ตัวกรองผลการค้นหา
ประดัก ๆ
หมายถึงว. อาการแห่งคนที่ตกนํ้าแล้วสำลักนํ้า เรียกว่า สำลักประดัก ๆ, อาการที่ชักหงับ ๆ ใกล้จะตาย.
ประติมากร
หมายถึง[ปฺระติมากอน] น. ช่างปั้น, ช่างแกะสลัก.
ประโดง
หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน เรียกว่า ลำประโดง, ลำกระโดง ก็ว่า.
ปูติลดา
หมายถึงน. กระพังโหม. (ป. ปูติลตา).
ดามระ
หมายถึง[ดามมะระ, ดามะระ] (แบบ) น. ทองแดง. (ส. ตามฺร; ป. ตมฺพ).
ปริ,ปริ-,ปริ-
หมายถึง[ปะริ-] เป็นอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต, ใช้นำหน้าศัพท์อื่นแปลว่า รอบ เช่น ปริมณฑล.
อาตุระ
หมายถึงว. อาดุระ, อาดูร. (ป., ส. อาตุร).
ภิงสระ,ภิงสะ
หมายถึงน. เหง้า, เหง้าบัว. (ป. ภิส; ส. พิส).
จิร,จิร-
หมายถึง[-ระ-] ว. นาน, ช้า. (ป., ส.).
รชตะ
หมายถึง[ระชะตะ] น. เงิน. (ป.).
สัญจาระ
หมายถึง[-ระ] น. การเดินไป, การเที่ยวไป. (ป., ส.).
ปโย,ปโย-
หมายถึงน. นํ้านม, นํ้า. (ป., ส. ปย), ที่เป็น ปโย เพราะเข้าสมาสกับศัพท์ที่มีพยัญชนะตัวหน้าเป็นอักษรตํ่าหรือตัว ห ดังตัวอย่างต่อไปนี้