ตัวกรองผลการค้นหา
รัดประคด
หมายถึงน. ผ้าที่ใช้รัดอกหรือสายที่ถักด้วยด้ายเป็นต้นสำหรับรัดเอวของภิกษุสามเณร, เรียกสั้น ๆ ว่า ประคด, ถ้าใช้รัดอก เรียกว่า ประคดอก, ถ้าใช้รัดเอว เรียกว่า ประคดเอว.
ชัน
หมายถึงน. ยางไม้สำหรับยาเรือเป็นต้น.
ทองปลายแขน
หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดข้อมือ.
ประพัด
หมายถึงน. กระพัด, สายรัดกูบบนหลังช้าง.
ศลิษา
หมายถึง[สะลิ-] น. การกอดรัด. (ส.).
เคล้าคลึง
หมายถึงก. ลูบคลำ, ทั้งเคล้าทั้งคลึง, ลูบคลำกอดรัด.
รัฐประศาสน์
หมายถึง[รัดถะปฺระสาด] น. การปกครองบ้านเมือง.
เสื้อกระบอก
หมายถึงน. เสื้อชนิดหนึ่งในสมัยรัชกาลที่ ๔ แขนยาว ช่วงตัวสั้นเสมอบั้นเอว แขนรัด ตัวรัด คอสูง.
ยาฝิ่น
หมายถึงน. ยาเสพติดชนิดหนึ่งทำจากยางฝิ่น.
กระหายเลือด
หมายถึงว. เหี้ยมโหดทำทารุณจนถึงเลือดตกยางออก.
รศนา
หมายถึง[ระสะนา] น. สายรัดเอว. (ส.).
สายรัดทึบ
หมายถึงน. สายรัดท้องม้าเพื่อยึดอานให้แน่น.