ตัวกรองผลการค้นหา
ประเท้า
หมายถึงก. กิริยาที่ผู้รำใช้ส่วนหน้าของฝ่าเท้าแตะพื้นและยกขึ้นทันที, เป็นท่ารำท่าหนึ่ง.
กินรินเลียบถ้ำ
หมายถึงน. ชื่อท่ารำแม่บทท่าหนึ่ง, กินนรเลียบถ้ำ ก็ว่า.
กรีด
หมายถึง[กฺรีด] ก. มีท่วงท่าที่มีลีลางดงามอย่างละครรำ.
เซิ้ง
หมายถึงก. ร้องรำทำเพลงแบบชาวอีสาน.
วาโมร
หมายถึง[-โมน] น. คนป่า, คนรำ. (ช.).
รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง
หมายถึง(สำ) ก. ทำไม่ดีหรือทำผิดแล้วไม่รับผิด กลับโทษผู้อื่น, รำชั่วโทษพากย์ ก็ว่า.
ฉุยฉาย
หมายถึงน. ชื่อเพลงร้องและท่ารำแบบหนึ่ง. ว. กรีดกราย.
ขัดจังหวะ
หมายถึงก. แทรกเข้ามาในระหว่างร้องรำ; ขวางเข้ามาเพื่อไม่ให้ทำหรือพูดได้สะดวก.
ลาสนะ
หมายถึง[ลาสะ-] น. การฟ้อนรำ, การเต้นรำ. (ป., ส.).
ภรตศาสตร์
หมายถึง[พะรดตะ-] น. วิชาฟ้อนรำทำเพลง.
แม่ไม้
หมายถึงน. ท่ารำและท่าต่อสู้ที่เป็นหลักในวิชากระบี่กระบองหรือมวย.
พัดชา
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง; ชื่อท่ารำท่าหนึ่ง.