ตัวกรองผลการค้นหา
เสียขวัญ
หมายถึงก. หมดกำลังใจเพราะสิ้นหวังและหวาดกลัว เช่น ทหารตกอยู่ในที่ล้อม ขาดเสบียง ทำให้เสียขวัญ.
เตี๋ยม
หมายถึงน. ที่สำหรับใส่ข้าวเปลือกหรือของอย่างอื่นเช่นเกลือหรือปูน เอาเสื่อลำแพนล้อมเป็นวงรอบแล้วยาด้วยขี้ควาย.
เรา,เราะ
หมายถึงน. ไม้ไผ่เป็นต้นเหลาเป็นซี่กลม ๆ ถักให้ติดกันเป็นผืน สำหรับล้อมปลา.
ค่าย
หมายถึงน. (โบ) ที่ตั้งกองทหาร มีรั้วล้อมรอบ; ที่ตั้งกองทหาร, ที่พักกองทัพ; ที่พักแรมชั่วคราวของคนเป็นจำนวนมาก เช่น ค่ายลูกเสือ ค่ายผู้อพยพ; ฝ่ายที่มีความคิดเห็นแนวเดียวกัน เช่น ค่ายโลกเสรี. (อะหมว่า ล้อม).
พังคา
หมายถึงน. ชื่อช้างศึกพวกหนึ่ง มีหน้าที่ทำลายค่ายข้าศึก, บางทีก็เรียกว่า ช้างล้อมวัง.
เสาค่าย
หมายถึงน. ไม้หรือไม้ไผ่ปักรายล้อมหมู่บ้าน เมือง หรือที่ตั้งค่ายทหารในสมัยโบราณ, เสาระเนียด ก็ว่า.
เสาเขื่อน
หมายถึงน. ไม้หรือวัสดุอย่างอื่น มีลักษณะเป็นท่อนกลมหรือเป็นเหลี่ยม ปักล้อมเป็นรั้วกั้นเขตในวัดเป็นต้น.
ล้อมปรวด
หมายถึง[ล้อมปะหฺรวด] น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยา หรือเรียกว่า ขี้แรดล้อมปรวด, ตะโกขาว ก็เรียก. (พจน. ๒๔๙๓).
คาบสมุทร
หมายถึงน. ส่วนของแผ่นดินที่มีน้ำล้อมเกือบรอบ ตามปรกติมักต่อเนื่องกับผืนแผ่นดินใหญ่เป็นคอคอด หรือยื่นยาวออกไปในทะเล.
รังกา
หมายถึงน. ที่สำหรับคนขึ้นไปยืนสังเกตการณ์บนยอดเสากระโดงเรือ มักทำเป็นแป้นกลมมีรั้วล้อมรอบ.
สะพัด
หมายถึง(วรรณ) ก. ผูก, คาด, ล้อม, เช่น ครั้นราตรีดึกสงัด เขาก็สะพัดสามรอบ. (ลอ), กระพัด ก็ว่า.
ทวารบถ
หมายถึง[ทะวาระบด] น. ทางเข้าออก เช่น อันกำแพงเชิงเทินป้อมปราการที่ล้อมกรุง รวมทั้งทวารบถทางเข้านครเล่า. (กามนิต).