ค้นเจอ 176 รายการ

ปบ

หมายถึงก. วิ่งไล่ตะครุบ, ตบตะครุบ, ตะปบ ก็ว่า.

หย่อง ๆ

หมายถึงว. เหย่า ๆ (ใช้แก่กิริยาวิ่ง).

กระเห็น

หมายถึงน. อีเห็น เช่น กระเห็นเห็นกันแล้ววิ่งมา. (รามเกียรติ์ ร. ๑).

วิ่งวัว

หมายถึงก. ให้คน ๒ คนวิ่งแข่งกัน, วิ่งงัว ก็ว่า.

โขยก

หมายถึง[ขะโหฺยก] ก. เดินหรือวิ่งด้วยอาการคล้ายกระโดด.

พรวน

หมายถึง[พฺรวน] น. กระจุก, กลุ่ม, พวง, เช่น วิ่งตามเป็นพรวน.

ตะโพง

หมายถึงว. อาการวิ่งก้าวยาว ๆ หรือวิ่งอย่างกระโดด; โทง ๆ, โหย่ง ๆ, เช่น ก็จะทำคลุมโปงตะโพงดัน. (ปกีรณำพจนาดถ์), วิ่งตะโพงกอดบาท. (นิทราชาคริต), ตะพง ก็ว่า.

หน้าเริด

หมายถึงว. อาการที่แสดงหน้าตาตื่น (ใช้แก่กริยาวิ่ง) เช่น เห็นแม่มาแต่ไกลก็วิ่งหน้าเริดเข้าไปหา, หน้าตั้ง ก็ว่า.

อกรวบ

หมายถึงน. อกไม่ผาย. ว. อาการของคนที่วิ่งจนเหนื่อยหอบแทบจะหมดเรี่ยวแรง เรียกว่า วิ่งจนอกรวบ.

แน่บ

หมายถึงว. อาการที่วิ่งอย่างรวดเร็วไม่เหลียวหลัง เช่น โกยแน่บ.

กระหืดกระหอบ

หมายถึงว. มีอาการรีบร้อนอย่างเหนื่อยหอบ เช่น วิ่งกระหืดกระหอบ.

เหย่า,เหย่า ๆ

หมายถึง[เหฺย่า] ว. อาการที่วิ่งอย่างช้า ๆ หรือเดินอย่างเร็ว.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ