ตัวกรองผลการค้นหา
เตียน
หมายถึงว. เรียบราบ เช่น ดายหญ้าให้เตียน, หมดไป เช่น ถูกกวาดเสียเตียน, ไม่รก.
ตร่ำ
หมายถึง[ตฺรํ่า] ก. เอาพร้าหวดตัดตอหญ้าที่เหลืออยู่ให้เตียน, กรํ่า ก็ว่า.
ตะคาง
หมายถึงน. เม็ดผดที่เกิดขึ้นตามขาด้วยระคายต้นหญ้าหรือขนกระบือ, ระคาง ก็ว่า.
ระคาง
หมายถึงน. เม็ดผดที่เกิดขึ้นตามขาด้วยระคายต้นหญ้าหรือขนกระบือ, ตะคาง ก็ว่า.
ตะวาง
หมายถึงน. ชื่อหญ้าชนิดหนึ่งคล้ายต้นแขม ขึ้นตามทุ่งนา. (พจน. ๒๔๙๓).
สวะ
หมายถึง[สะหฺวะ] น. ต้นหญ้า ต้นผัก หรือสิ่งต่าง ๆ ที่ลอยเป็นแพอยู่ในน้ำ.
เกลียง
หมายถึง[เกฺลียง] น. หญ้า เช่น เกลียงอ่อนห่อนโคลด ละไว้. (โลกนิติ).
ภักษาหาร
หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร, อาหารที่กินประจำ, เช่น เนื้อเป็นภักษาหารของเสือ หญ้าเป็นภักษาหารของวัว.
มุญชะ
หมายถึง[มุนชะ] น. พืชจำพวกหญ้าปล้อง; ปลาค้าว. (ป., ส.).
กระบิ
หมายถึงน. หญ้าที่ซับซ้อนกันอยู่ในที่ลุ่มหรือในหนอง เช่น ตัดกระบิในหนองเป็นสองหน. (ไกรทอง).
ตะพุ่นหญ้าช้าง
หมายถึง(โบ) น. โทษอาญาหลวงสมัยโบราณ; คนที่ถูกลงโทษให้เกี่ยวหญ้าเลี้ยงช้าง.
เจ้าชู้
หมายถึงน. ชื่อหญ้าชนิด Chrysopogon aciculatus (Retz.) Trin. ในวงศ์ Gramineae ผลมักเกาะติดเมื่อผ่านไปถูกเข้า.