ตัวกรองผลการค้นหา
หน้าไม่อาย
หมายถึงว. ที่ไม่รู้สึกกระดากหรือขวยใจ.
หน้ารับแขก
หมายถึงน. หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสเป็นประจำ.
หน้าสว่าง
หมายถึงน. หน้าอิ่มเอิบผ่องใสชวนดู, หน้าเปิด ก็ว่า.
หน้าบึ้ง
หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจ เป็นต้น.
หน้าหงิก
ตีหลายหน้า
หมายถึง(สำ) ก. ตลบตะแลง, กลับกลอก.
มุ่งหน้า
หมายถึงก. ตรงไปสู่จุดหมาย เช่น เขามุ่งหน้าไปโรงเรียน.
รักษาหน้า
หมายถึงก. ระวังไม่ยอมให้ต้องอับอายขายหน้า.
เสนอหน้า
หมายถึงก. แสดงตัวให้ผู้มีอำนาจเหนือเห็นอยู่เสมอทั้ง ๆ ที่ตนเองมิได้มีหน้าที่เกี่ยวข้อง เพื่อผลประโยชน์ตอบแทน, พยายามแสดงตัวให้ปรากฏต่อสาธารณชนอยู่เสมอ เช่น เวลาเขาถ่ายรูปกันจะต้องเสนอหน้าเข้าไปร่วมถ่ายรูปด้วย.
หน้ากระดูก
หมายถึงน. รูปหน้าที่มีกระดูกสันแก้มสูง.
หน้ากร้าน
หมายถึงน. ผิวหน้าที่หยาบคล้ำ เช่น ตากแดดตากลมจนหน้ากร้าน.
หน้าชา
หมายถึงว. อาการที่รู้สึกอับอายขายหน้าระคนโกรธ แต่ก็ตอบโต้ไม่ได้ เช่น เธอรู้สึกหน้าชาที่ถูกประจาน.