ค้นเจอ 62 รายการ

เฉลียวใจ

หมายถึงก. นึกระแวงขึ้นมา, ชักจะสงสัย.

เฉวียน

หมายถึง[ฉะเหฺวียน] ว. เวียน, วนเวียน.

เฉาโฉด

หมายถึงว. โง่, เซ่อ, โง่เขลา, โฉดเฉา ก็ว่า.

เฉาะ

หมายถึงก. เอามีดสับลงเป็นที่ ๆ เฉพาะที่ต้องการแล้วงัดให้แยกออก เช่น เฉาะตาล เฉาะฝรั่ง. น. เรียกเนื้อในตาลอ่อนที่เฉาะออกมาจากเต้าตาลว่า ตาลเฉาะ.

เฉิบ,เฉิบ ๆ

หมายถึงว. คำร้องบอกจังหวะในการเต้นหรือรำ, มีท่าทางเนิบ ๆ เป็นจังหวะ เช่น รำเฉิบ ๆ เดินเฉิบ ๆ พายเรือเฉิบ ๆ, ใช้ประกอบคำอื่นมีความหมายไปในทางที่มีอาการประหนึ่งว่าเป็นเช่นนั้น เช่น นั่งสบายใจเฉิบ.

เฉียงพร้านางแอ

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Carallia brachiata Merr. ในวงศ์ Rhizophoraceae เนื้อไม้ใช้ทำเครื่องเรือน, คอแห้ง เขียงพระนางอี่ เขียงพร้า สันพร้านางแอ หรือ สีฟันนางแอ ก็เรียก.

เฉียด

หมายถึงก. ผ่านไปในระยะกระชั้นชิด, โดยปริยายหมายความว่า จวนถูก เช่น เฉียดรางวัล, เกือบ, จวนเจียน, เช่น เฉียดตาย.

เฉียบพลัน

หมายถึงว. อาการที่เริ่มอย่างรวดเร็วและรุนแรงมาก (มักใช้แก่อาการของโรค) เช่น หัวใจวายเฉียบพลัน.

เฉียบแหลม

หมายถึงก. ฉลาดหลักแหลม.

เฉียวฉุน

หมายถึงก. ฉุนจัด, โกรธง่าย, โกรธเร็ว, ฉุนเฉียว ก็ว่า.

เฉือน

หมายถึงก. เชือดแบ่งเอาแต่บางส่วน, โดยปริยายหมายความว่า ชนะไปนิดเดียว, ชนะอย่างหวุดหวิด.

เฉโก

หมายถึงว. ฉลาดแกมโกง, ไม่ตรงไปตรงมา, โฉเก ก็ว่า. (ป. เฉโก ว่า ฉลาด).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ