ตัวกรองผลการค้นหา
เสาหลักเมือง
หมายถึงน. เสาที่สร้างขึ้นเป็นสัญลักษณ์ของเมือง มักทำด้วยไม้ชัยพฤกษ์.
เกียรติภูมิ
หมายถึง[เกียดติพูม] น. เกียรติเพราะความนิยม.
เสาทุบเปลือก
หมายถึงน. เสาไม้เนื้ออ่อนลำขนาดย่อม ซึ่งทุบแล้วลอกเอาเปลือกออก แต่ไม่ได้ถากแต่ง ใช้ทำเสาเข็ม เสารั้ว เป็นต้น.
นางอ้อม
หมายถึงน. คร่าวเสาเพนียด.
ต้าย
หมายถึง(โบ) น. เสาเขื่อน.
งัว
หมายถึงน. ไม้รับกงพัดที่โคนเสา ๒ อันเพื่อกันไม่ให้เสาทรุดลงไปในหลุม.
เสาชี้
หมายถึงน. เสาที่ยื่นออกไปทางหัวเรือ.
เกียรติ,เกียรติ-,เกียรติ์
หมายถึง[เกียด, เกียดติ-, เกียน] น. ชื่อเสียง, ความยกย่องนับถือ, ความมีหน้ามีตา. (ส. กีรฺติ; ป. กิตฺติ ว่า คำเล่าลือ, คำสรรเสริญ).
พิง
หมายถึงก. อิง เช่น ยืนพิงเสา.
ประตูโตงเตง
หมายถึงน. ประตูเพนียดที่มีเสาโตงเตง.
ประโคน
หมายถึงน. เรียกเสาใหญ่ที่ปักหมายเขตแดนระหว่างประเทศหรือเมืองเป็นต้นว่า เสาประโคน.
สะพานแขวน
หมายถึงน. สะพานที่สร้างแขวนไว้กับโซ่หรือสายลวด ไม่ใช้เสารับนํ้าหนักสะพาน แต่อาจมีเสาคํ้าสายลวดให้สูงตํ่าตามต้องการ.