ตัวกรองผลการค้นหา
ร้อย
หมายถึงว. จำนวนนับ ๑๐ สิบหนเป็นหนึ่งร้อย (๑๐๐).
บัณณาส
หมายถึง[บันนาด] ว. ห้าสิบ. (ป. ปณฺณาส).
โษฑศัน
หมายถึง[โสทะ-] ว. สิบหก. (ส.; ป. โสฬส).
แป้งมัน
หมายถึงน. แป้งที่ทำจากมันสำปะหลัง, แป้งสิงคโปร์ ก็เรียก.
แป้งเหล้า
หมายถึง[-เล่า] น. แป้งที่เป็นเชื้อสำหรับทำเหล้า.
สัฐิ
หมายถึง[สัดถิ] ว. หกสิบ. (ป. สฏฺิ; ส. ษษฺฏิ).
ข้าวหมาก
หมายถึงน. ของกินอย่างหนึ่ง ทำด้วยข้าวเหนียวนึ่งแล้วหมักกับแป้งเชื้อ.
ลืมกลืน
หมายถึงน. ชื่อขนมไทยชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งเท้ายายม่อม หรือแป้งถั่วกวนกับน้ำตาลทรายหยอดหน้าด้วยแป้งข้าวเจ้ากวนกับกะทิอย่างหน้าตะโก้ โรยหน้าด้วยถั่วทองคั่ว.
สิบพ่อค้าไม่เท่าพระยาเลี้ยง
หมายถึง(สำ; โบ) น. พ่อค้าหลายคนเลี้ยงก็สู้ขุนนางผู้ใหญ่คนเดียวเลี้ยงไม่ได้.
แป้งสด
หมายถึงน. นํ้าอบกับแป้งรํ่านํ้าดอกไม้เทศใช้ชุบผ้าห่อใบตองสำหรับแจก; แป้งที่ทำขึ้นใช้ได้ทันที ไม่ต้องหมักหรือตากแห้ง เช่น ขนมจีนแป้งสด ขนมบัวลอยแป้งสด, ตรงข้ามกับ แป้งหมัก.
หน้าวอก
หมายถึงน. หน้าของคนที่ผัดแป้งจนขาวเกินไป.
บังตะวัน
หมายถึงน. เครื่องบังแดดเช่นเดียวกับบังสูรย์. (สิบสองเดือน).