ตัวกรองผลการค้นหา
เจ็บไข้,เจ็บป่วย
หมายถึงก. ไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น, เจ็บไข้ได้ป่วย ก็ว่า.
ทุเลา
หมายถึงก. ค่อยยังชั่ว เช่น ไข้ทุเลา; ผ่อนผัน เช่น ขอทุเลาไปอีกสัก ๒-๓ วัน.
ป่วย
หมายถึงก. รู้สึกไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น.
โอสถกรรม
หมายถึงน. การแพทย์แผนกใช้ยา, การรักษาไข้ด้วยวิธีใช้ยา.
มเหาษธ
หมายถึง[มะเหาสด] น. ยาแรงชนิดหนึ่ง; การแก้ไข้อย่างชะงัด. (ส.).
เจ็บ
หมายถึงก. ป่วยไข้, ราชาศัพท์ว่า ประชวร; รู้สึกทางกายเมื่อถูกทุบตีหรือเป็นแผลเป็นต้น.
ขวัญข้าว
หมายถึงน. มิ่งขวัญของข้าวซึ่งเจ้าของทำพิธีเชื้อเชิญ เรียกว่า ทำขวัญข้าว, ค่าสินบนซึ่งเจ้าของไข้บนไว้ต่อหมอ เมื่อไข้หายก็ยกขวัญข้าวนี้ไปเป็นค่ารักษา.
สว้าน
หมายถึง[สะว่าน] ก. อาการที่ลมในท้องดันขึ้นมา เป็นอาการของไข้หนักจวนจะสิ้นใจ.
ลมสว้าน
หมายถึง[-สะว่าน] ก. ลมแดกขึ้นอันเป็นอาการของไข้หนักจวนจะสิ้นใจ.
เหือด
หมายถึงก. ซาลง เช่น ไข้เหือดแล้ว, ค่อยแห้งหายไปในคำว่า เหือดหาย เหือดแห้ง แห้งเหือด.
ซม
หมายถึงว. อาการอย่างเป็นไข้ในระยะรุนแรงถึงกับนอนจนไม่อยากลืมตา เรียกว่า นอนซม.
สำเรา
หมายถึงก. ทุเลา, อาการไข้ที่สร่างจากตัวร้อน, ยังมีอาการตัวร้อนน้อย ๆ.