ตัวกรองผลการค้นหา
ติดไฟ
หมายถึงก. ก่อไฟ, ประดับไฟ.
แผงไฟ
หมายถึงน. แผงที่รวมสายไฟสำหรับควบคุมกระแสไฟ.
แมงดาไฟ
หมายถึงดู เหรา ๑.
เป่าไฟ
หมายถึงก. เอาปากหรือหลอดเป่าลมให้ไฟติดหรือให้ลุก.
ราไฟ
หมายถึงก. ทำให้ไฟอ่อนลงโดยคีบถ่านหรือชักฟืนออกเสียบ้าง, ราฟืนราไฟ ก็ว่า.
เล่นกับไฟ
หมายถึง(สำ) ก. ลองดีเสี่ยงกับสิ่งที่รู้ว่าจะเป็นอันตราย.
ใส่ไฟ
หมายถึงก. เติมเชื้อเพลิง เช่น คอยเอาฟืนใส่ไฟไว้นะ อย่าให้ไฟดับ; จุดไฟเผาศพ; โดยปริยายหมายถึงให้ร้ายผู้อื่นทำให้ได้รับความเสียหาย เช่น เขาใส่ไฟผม อย่าไปเชื่อ.
ไฟสุมขอน
หมายถึงน. ไฟที่คุกรุ่นอยู่ในขอนไม้ขนาดใหญ่ ดับยาก, โดยปริยายหมายถึงอารมณ์รัก โกรธ หรือแค้นเป็นต้นที่ร้อนรุ่มอยู่ในใจ.
สุมไฟ
หมายถึงก. เอาฟืนหรือแกลบเป็นต้นทับลงบนกองไฟเพื่อให้ไฟติดกรุ่นอยู่เสมอ.
หม้อไฟ
หมายถึงน. ภาชนะชนิดหนึ่ง ทำด้วยโลหะ รูปทรงคล้ายชาม ก้นหม้อมีเชิง ตรงกลางมีกระบอกสูงขึ้นมาจากใต้ก้นหม้อสำหรับใส่ถ่านติดไฟ ปากหม้อมีฝาปิด ใช้สำหรับใส่เกาเหลา แกงจืด เป็นต้น, หม้อหยวนโล้ ก็เรียก.
ไฟกิเลส
หมายถึงน. กิเลสที่เปรียบเสมือนไฟเพราะทำให้จิตใจเร่าร้อน ได้แก่ ราคะ โทสะ และโมหะ.
เลี้ยงไฟ
หมายถึงก. อาการที่คอยเติมเชื้อไฟไว้มิให้ไฟดับ.