ตัวกรองผลการค้นหา
อุปบัติ
หมายถึง[อุปะบัด, อุบปะบัด] น. การเข้าถึง เช่น คติอุปบัติ = การเข้าถึงคติ, การเกิด. (ป. อุปปตฺติ).
ธนสมบัติ
หมายถึง[ทะนะสมบัด] น. การถึงพร้อมแห่งทรัพย์, ทรัพย์สมบัติ. (ป.).
อุบัติ,อุบัติ-
หมายถึง[อุบัด, อุบัดติ-] น. การเกิดขึ้น, กำเนิด, การบังเกิด; รากเหง้า, เหตุ. ก. เกิด, เกิดขึ้น. (ป. อุปฺปตฺติ; ส. อุตฺปตฺติ).
พรอก
หมายถึง[พฺรอก] ก. บอก, พูด, เช่น บัดบอกพรอกพราง.
ใจสูง
หมายถึงว. มีใจที่อบรมมาดี, มีใจใฝ่ในทางดี.
ว้า
หมายถึงว. ว่าง, เปลี่ยวใจ, เปล่าใจ, ใจหาย.
หฤทัยพันธน์
หมายถึงว. ผูกใจ, ชวนใจ, จับใจ. (ส.).
ใจเหี่ยวแห้ง
หมายถึงว. มีใจไม่สดชื่น.
พระทัย
หมายถึง(ราชา) น. ใจ.
ร่วมมือ
หมายถึงก. พร้อมใจช่วยกัน.
ขวยใจ
หมายถึงก. กระดากใจ.
แด
หมายถึง(กลอน) น. ใจ.