ค้นเจอ 878 รายการ

ละเลิง

หมายถึงก. เหลิงจนลืมตัวเพราะลำพองหรือคึกคะนอง เช่น หลงละเลิงจนลืมอันตราย.

อ้ำอึ้ง

หมายถึงก. นิ่งอั้นไม่ยอมพูด, พูดไม่ออกด้วยจนใจหรือจนปัญญา, ไม่รู้จะพูดอะไร.

เยิน

หมายถึงว. ยู่, ย่น, เช่น คมมีดเยิน ตีตะปูจนหัวเยิน, บานออกจนเสียรูป เช่น ไขตะปูควงจนหัวเยิน.

กะถัว

หมายถึงน. นกกระตั้ว. (พจน. ๒๔๙๓).

กาหัก

หมายถึงน. นกเงือก. (พจน. ๒๔๙๓).

ผกเรือก

หมายถึงน. ต้นไทร. (พจน. ๒๔๙๓).

ฝึกงาน

หมายถึงก. สอนให้ทำงานจนทำเป็น.

กรมกรอม

หมายถึงก. ระทมใจจนเหี่ยวแห้ง, ตรมตรอม ก็ว่า.

เกินงาม

หมายถึงว. มากไปจนหมดงาม เช่น แต่งตัวเกินงาม.

ตะแหง่ว,ตะแหง่ว ๆ

หมายถึงว. รบเร้าออดอ้อนเรื่อยไปจนน่ารำคาญ.

โบ๊เบ๊

หมายถึงว. มีเสียงเอ็ดอึงจนฟังไม่ได้ศัพท์.

ประเด

หมายถึงก. มอบให้หมด เช่น ประเดงานเข้ามาจนทำไม่ไหว, ทุ่มเทให้ เช่น ประเดให้จนเกินต้องการ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ