ตัวกรองผลการค้นหา
มนสิการ
หมายถึง[มะนะสิกาน] น. การกำหนดไว้ในใจ. (ป., ส.).
เมลื่อย
หมายถึง[มะ-] ว. เมื่อย.
เมลื้อย
หมายถึง[มะ-] ก. เลื้อย.
ทศม,ทศม-
หมายถึง[ทะสะมะ-, ทดสะมะ-] (แบบ) ว. ที่ ๑๐ เช่น ทศมสุรทิน = วันที่ ๑๐. (ส.).
ชเนตตี
หมายถึง[ชะเนดตี] น. แม่ เช่น ชเนตตีสมะนามกร. (ฉันท์วรรณพฤติ). (ป.; ส. ชนยิตฺรี).
ส
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส สัมผัส สวิส.
หมายถึงคำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป., ส.).
มลังเมลือง
หมายถึง[มะลังมะเลือง] ว. สุกใส, อร่ามเรือง.
มลน,มล่น
หมายถึง[มะลน, มะล่น] (โบ) ก. วิ่ง, รีบ.
สม,สม-.สม-
หมายถึง[สะมะ-, สมมะ-, สม-] ว. เท่ากัน, เสมอกัน.
มะดีหวี
หมายถึงน. มะเดหวี.
มกุฎ
หมายถึง[มะกุด] น. มงกุฎ. ว. สูงสุด, ยอดเยี่ยม. (ป., ส.).