ตัวกรองผลการค้นหา
อวยวะ,อวัยวะ
หมายถึง[อะวะยะวะ, อะไวยะวะ] น. ชิ้น, ส่วน, ส่วนของร่างกาย, ในบทกลอนใช้ว่า อพยพ ก็มี. (ป., ส. อวยว).
กะวะ
หมายถึงน. เครื่องมือจับสัตว์นํ้าชนิดหนึ่ง สำหรับรุนกุ้งรุนเคยตามชายฝั่งแม่นํ้า ลำคลอง หรือทะเล รูปคล้ายสวิง มีถุงตาข่ายอย่างตาละเอียดแขวนอยู่ ใช้ไสตามริมฝั่งเพื่อจับกุ้งเล็ก ๆ หรือเคย.
ปะวะหลิ่ม
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง, บหลิ่ม ปลิม ปลิ่ม ประหลิ่ม ปะหลิ่ม หรือ มะหลิ่ม ก็ว่า.
ปัดสวะ
หมายถึง[-สะหฺวะ] (สำ) ก. ทำอย่างขอไปที, ผลักให้พ้นหน้าที่ความรับผิดชอบของตนไป.
ปัสสาวะ
หมายถึงน. เยี่ยว. (ป.; ส. ปฺรศฺราว).
ปุฬวะ
หมายถึง[-ละวะ] น. หนอน. (ป.).
ผลัวะ
หมายถึง[ผฺลัวะ] ว. อาการที่ผลุนผลันเข้าไปหรือออกมาอย่างรวดเร็ว เช่น เปิดประตูผลัวะเข้าไป; เสียงดังอย่างเอาดินปาพุ่มไม้หรืออย่างเสียงนกเขาที่บินออกจากพุ่มไม้.
วะ
หมายถึงว. บ๊ะ, คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ หรือ ว้า ก็ว่า; คำบอกเสียงต่อท้ายประโยคแสดงความคุ้นเคยเป็นกันเองหรือแสดงความไม่สุภาพ เช่น ไปไหนวะ.
ศวะ
หมายถึงน. ศพ. (ส.; ป. ฉว).
ศิว,ศิว-,ศิวะ
หมายถึง[สิวะ-] น. พระอิศวร; พระนิพพาน. (ส.; ป. สิว).
สันถว,สันถว-,สันถวะ
หมายถึง[สันถะวะ-] น. การนิยมชมชอบกัน, การสรรเสริญซึ่งกันและกัน; ความคุ้นเคย, ความสนิทสนมกัน. (ป.; ส. สํสฺตว).
สัมมาอาชีวะ
หมายถึงน. การเลี้ยงชีวิตในทางที่ชอบ. (ป.).