ตัวกรองผลการค้นหา
คัคนางค์
หมายถึง[คักคะนาง] (แบบ) น. ฟ้า. (ป., ส. คคน + องฺค = ส่วนแห่งฟ้า).
เคน
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. เคล็ด, ยอก, เช่น หลังเคน. (อะหม เคน ว่า เผอิญเกิดเหตุถึงฟกชํ้าดำเขียว).
โคน
หมายถึงน. ส่วนข้างต้นของสิ่งที่ยาวกลม เช่น โคนไม้ โคนเสา โคนขา.
หมายถึงน. ชื่อเห็ดหลายชนิดในสกุล Termitomyces วงศ์ Amanitaceae ขึ้นบริเวณจอมปลวก ดอกเห็ดรูปร่ม ยอดแหลม สีขาวนวลจนถึงนํ้าตาลดำ ด้านล่างมีครีบก้านยาวตั้งตรง โคนเรียวเล็กหยั่งลึกลงไปถึงรังปลวก กินได้ เช่น ชนิด T. fuliginosus Heim.
โคนดินสอ
หมายถึงดู คนทีสอ.
โคนตายปลายเป็น
หมายถึงดู ต้นตายใบเป็น.
โคนสมอ
หมายถึง[-สะหฺมอ] ดู กานน ๒.
เทคนิค
หมายถึงน. ศิลปะหรือกลวิธีเฉพาะวิชานั้น ๆ. (อ. technique).
เทคนีเชียม
หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๔๓ สัญลักษณ์ Tc เป็นธาตุกัมมันตรังสีที่นักวิทยาศาสตร์สร้างขึ้น ไม่มีปรากฏในธรรมชาติ. (อ. technetium).
นเคนทร์,นเคศวร
หมายถึงน. เจ้าเขา, เขาหิมพานต์, เขาไกรลาส. (ส.).
ประโคนธรรพ,ประโคนธรรพ์
หมายถึง[ปฺระโคนทับ, ปฺระโคนทัน] น. หัวหน้าคนธรรพ์ผู้เป็นเจ้าแห่งการดนตรี ถือว่าเป็นครูปี่พาทย์, เขียนเป็น ประคนธรรพ หรือ ประคนธรรพ์ ก็มี.
ผิดผู้ผิดคน
หมายถึงว. ไม่เหมือนคนทั่วไป.