ค้นเจอ 333 รายการ

ปากนกแก้ว

หมายถึงน. ชื่อคีมชนิดหนึ่ง ปากมีลักษณะโค้งเข้าหากันคล้ายปากนกแก้ว ใช้ถอนตะปู เรียกว่า คีมปากนกแก้ว.

ตรีเสมหผล

หมายถึงน. ผลแก้เสมหะ ๓ อย่าง คือ ผลช้าพลู รากดีปลี รากมะกลํ่า.

สนับงา

หมายถึงน. เนื้อหุ้มที่โคนงาช้าง.

อาเจียน

หมายถึงก. สำรอกออกมาทางปาก, รากออกมา, อ้วกออกมา.

จุลอุปรากร

หมายถึงน. ละครประเภทหนึ่ง มีดนตรีเป็นส่วนประกอบสำคัญ ดำเนินเรื่องด้วยการร้องเพลงผสมวงดุริยางค์คล้ายอุปรากรแต่มีบทสนทนา เนื้อเรื่องมีความร่าเริงขบขัน และมักจบลงด้วยความสุข. (อ. operetta).

ลาข้าวพระ

หมายถึงก. ทำพิธีอย่างหนึ่งเมื่อถอนสำรับพระพุทธ โดยยกมือประนมกล่าวคำว่า เสสํ มงฺคลํ ยาจามิ แล้วยกสำรับออกมา.

อูรุ

หมายถึงน. โคนขา, ขาอ่อน. (ป., ส.).

ตรีอมฤต

หมายถึง[-อะมะริด, -อะมะรึด] น. ของไม่ตาย ๓ อย่าง คือ รากกล้วยตีบ รากกระดอม มะกอก.

พูพอน

หมายถึงน. รากไม้ที่ขึ้นเป็นปีก เป็นพู หรือเป็นปมที่โคนต้น ซึ่งแผ่ขยายออกไปรอบ ๆ เพื่อพยุงลำต้น, พอน ก็เรียก.

ตรีกาฬพิษ

หมายถึง[-กาละพิด, -กานละพิด] น. พิษกาฬ ๓ อย่าง คือ กระชาย รากข่า รากกะเพรา.

โคล

หมายถึง[โคน] น. ลูกกลม เช่น โคลคลี.

มณีราค

หมายถึง[-ราก] น. สีแดงเสน. (ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ