ค้นเจอ 22,084 รายการ

วิหารธรรม

หมายถึง[วิหาระทำ] น. ธรรมประจำใจ.

วิกเขป

หมายถึง[วิกเขบ, วิกเขปะ] น. การเคลื่อนหรือแกว่งไปมา. (ป.; ส. วิกฺเษป).

วินัยปิฎก

หมายถึง[วิไนยะปิดก, วิไนปิดก] น. ชื่อปิฎก ๑ ในพระไตรปิฎก.

วินัยธร

หมายถึง[วิไนทอน] น. ภิกษุผู้ชำนาญวินัย. (ป.).

เวหาส

หมายถึง[-หาด] น. ฟ้า, อากาศ. (ป.; ส. วิหายส).

วิฆนะ

หมายถึง[วิคะ-] น. การขัดขวาง, เครื่องขัดขวาง, อุปสรรค, ความขัดข้อง. (ส.).

วิทัตถิ

หมายถึงน. ชื่อมาตราวัด คือ คืบหนึ่ง. (ป.; ส. วิตสฺติ).

สาวิกา

หมายถึงน. ศิษย์ผู้หญิงของศาสดา. (ป.; ส. ศฺราวิกา).

วนิดา

หมายถึงน. หญิง, หญิงสาว. (ป.; ส. วินิตา).

วิวรรธน์

หมายถึงน. ความเจริญรุ่งเรือง, ความคลี่คลายไปในทางเจริญ. (ส. วิวรฺธน; ป. วิวฑฺฒน).

บุพวิเทหทวีป

หมายถึงน. ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศตะวันออกของเขาพระสุเมรุ เป็นทวีป ๑ ใน ๔ ทวีป ได้แก่ อุตรกุรุทวีปหรืออุตรกุรูทวีป บุพวิเทหทวีป ชมพูทวีป และอมรโคยานทวีป.

วิฆเนศ,วิฆเนศวร

หมายถึง[วิคะเนด, วิคะเนสวน] น. ชื่อเทพองค์หนึ่งมีพระเศียรเป็นช้าง ถือว่าถ้าบูชาแล้วป้องกันความขัดข้องที่จะเกิดมีขึ้นได้, คเณศ พิฆเนศ หรือ พิฆเนศวร ก็เรียก. (ส. วิฆน + อีศ; วิฆน + อีศฺวร).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ