ตัวกรองผลการค้นหา
เบี้ยบน
หมายถึงว. มีอำนาจเหนือ, ได้เปรียบ, เป็นต่อ.
ฤทธิ์
หมายถึง[ริด] น. อำนาจศักดิ์สิทธิ์, แรงอำนาจ, เช่น เทวดามีฤทธิ์. (ส.; ป. อิทฺธิ).
ศาลอาญา
หมายถึง(กฎ) น. ศาลยุติธรรมชั้นต้นซึ่งมีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีอาญาทั้งปวงที่มิได้อยู่ในอำนาจของศาลยุติธรรมอื่น รวมทั้งคดีอื่นใดที่มีกฎหมายบัญญัติให้อยู่ในอำนาจของศาลที่มีอำนาจพิจารณาคดีอาญาแล้วแต่กรณี.
ตัวประกัน
หมายถึงน. บุคคลที่ถูกยึดหน่วงตัวไว้เพื่อใช้ต่อรอง.
อุปาทาน
หมายถึง[อุปาทาน, อุบปาทาน] น. การยึดมั่นถือมั่น, การนึกเอาเองแล้วยึดมั่นถือมั่นว่าจะต้องเป็นอย่างนั้น ๆ. (ป.).
ครอบงำ
หมายถึงก. มีอำนาจเหนือ บังคับให้เป็นไปตาม เช่น กิเลสครอบงำ.
สรุง
หมายถึง[สุง] (กลอน) น. อำนาจ, เดช.
เศารยะ
หมายถึง[-ระยะ] น. ความกล้าหาญ; อำนาจ. (ส.).
อาณาประโยชน์
หมายถึงน. ผลประโยชน์ส่วนตัวจากการที่ตนมีอำนาจปกครอง.
ถ่วงดุล
หมายถึงก. ทำให้หนักเท่ากัน เช่น ถ่วงดุลแห่งอำนาจ.
น้ำลดตอผุด
หมายถึง(สำ) เมื่อหมดอำนาจความชั่วที่ทำไว้ก็ปรากฏ.
ปราบ
หมายถึง[ปฺราบ] ก. ทำให้ราบ, ทำให้อยู่ในอำนาจ.