ค้นเจอ 450 รายการ

ถ่านไฟเก่า

หมายถึง(สำ) น. ชายหญิงที่เคยรักใคร่หรือเคยได้เสียกันมาก่อน แม้เลิกร้างกันไป เมื่อมาพบกันใหม่ย่อมรักใคร่หรือปลงใจกันได้ง่ายขึ้น.

ทำไฟ

หมายถึงก. เดินสายไฟ; ทำให้เกิดกระแสไฟ เช่น เครื่องทำไฟ.

บรรลัยกัลป์

หมายถึง[บันไลกัน] น. เรียกไฟที่เชื่อกันว่าจะล้างโลกเมื่อสิ้นกัปว่า ไฟบรรลัยกัลป์, ไฟกัลป์ หรือ ไฟประลัยกัลป์ ก็ว่า.

เปี๊ยว

หมายถึงว. เสียงเป่าปากแสดงความพอใจเป็นต้น.

เผลาะแผละ

หมายถึง[-แผฺละ] น. ลูกโป่งแก้วที่เด็กเป่าเล่น.

อัคนิคณะ

หมายถึงน. เปลวไฟ. (ส.).

เตโชธาตุ

หมายถึงน. ธาตุไฟ. (ป.).

สิขานล

หมายถึงน. เปลวไฟ. (ป.).

ฟุน

หมายถึงก. ลุกฮือ (ใช้แก่ไฟ), โกรธเป็นไฟ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ไฟ เป็น ฟุนไฟ หรือ ไฟฟุน.

มหาละลวย

หมายถึงน. ชื่อมนตร์สำหรับเป่าให้คนหลงรัก.

สุษิระ

หมายถึงน. เครื่องดนตรีที่ใช้เป่า มีขลุ่ย ปี่ เป็นต้น. (ส.).

ชาลา

หมายถึงน. ความรุ่งเรือง, เปลวไฟ, โคมไฟ, แสงสว่าง. (ส. ชฺวาลา).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ