ค้นเจอ 483 รายการ

งัว

หมายถึงน. ไม้รับกงพัดที่โคนเสา ๒ อันเพื่อกันไม่ให้เสาทรุดลงไปในหลุม.

เสาชี้

หมายถึงน. เสาที่ยื่นออกไปทางหัวเรือ.

กล้อง

หมายถึง[กฺล้อง] ว. เรียกข้าวที่สีเอาเปลือกออกโดยยังมีจมูกข้าวและเยื่อหุ้มเมล็ดข้าวอยู่ว่า ข้าวกล้อง. ก. ตำข้าวเปลือกให้เปลือกหลุด; เกลา, โกลน; โดยปริยายใช้ว่า ทุบ, ถอง.

รอม

หมายถึงน. ภาชนะสานด้วยไม้ไผ่ รูปทรงกระบอก ก้นโปร่ง ใช้นึ่งเปลือกต้นข่อยก่อนนำไปทุบทำกระดาษ.

พิง

หมายถึงก. อิง เช่น ยืนพิงเสา.

ประตูโตงเตง

หมายถึงน. ประตูเพนียดที่มีเสาโตงเตง.

ประโคน

หมายถึงน. เรียกเสาใหญ่ที่ปักหมายเขตแดนระหว่างประเทศหรือเมืองเป็นต้นว่า เสาประโคน.

สะพานแขวน

หมายถึงน. สะพานที่สร้างแขวนไว้กับโซ่หรือสายลวด ไม่ใช้เสารับนํ้าหนักสะพาน แต่อาจมีเสาคํ้าสายลวดให้สูงตํ่าตามต้องการ.

เต๊ก

หมายถึงก. ทุบลง, กดลงไม่ให้เผยอขึ้นได้, เช่น ค้อนเหล็กเต๊กลง. (สมุทรโฆษ).

โดรณ,โดรณะ

หมายถึง[โดน, โดระนะ] (แบบ) น. ซุ้ม, ประตูซุ้ม, เสาต้าย, เสาค่าย, เสาระเนียด. (ป., ส. โตรณ).

อึก

หมายถึงน. ลักษณนามเรียกอาการกลืนของเหลวหรือเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกำปั้นครั้งหนึ่ง ๆ เช่น ดื่มน้ำ ๓ อึก เขาถูกทุบไป ๓ อึก.

ตจ,ตจ-

หมายถึง[ตะจะ-] น. หนัง, เปลือกไม้. (ป.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ