ผลการค้นหา

กระดูกแข็ง* *กระดูกแข็ง *กระดูกแข็ง*
คำในภาษาไทย บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 437 รายการ

ไหปลาร้า

หมายถึงน. ชื่อไหชนิดหนึ่ง มีขอบรอบปากสำหรับหล่อนํ้าและมีฝาปิด ใช้หมักปลาร้า, หลุมข้างคอถัดกระดูกไหปลาร้าขึ้นไป, เรียกกระดูกทั้งคู่ที่อยู่ต้นคอข้างหน้าว่า กระดูกไหปลาร้า.

สะบัก

หมายถึงน. กระดูกส่วนที่เป็นฐานรองรับต้นแขน อยู่ถัดบ่าลงไปข้างหลัง ปลายด้านนอกเป็นที่หัวกระดูกต้นแขนเกาะยึด.

หัวตะคาก

หมายถึงน. แง่กระดูกเชิงกรานที่อยู่ใต้บั้นเอว, ตะคาก ก็เรียก.

เนื้อเยื่อยึดต่อ

หมายถึงน. เนื้อเยื่อที่ยึดเหนี่ยวภายในระหว่างอวัยวะต่าง ๆ ของร่างกายและช่วยพยุงร่างกาย เช่น พังผืด ไขมัน เอ็น กระดูกอ่อน กระดูก. (อ. connective tissue).

กรี

หมายถึง[กฺรี] น. โครงแข็งแหลมที่หัวกุ้ง.

กึงกัง

หมายถึงว. เสียงดังอย่างล้อเกวียนกระทบพื้นที่แข็ง.

พรรดึก

หมายถึง[พันระ-] น. อุจจาระที่เป็นก้อนแข็งกลม.

เว่อ

หมายถึงว. เบ้อ เช่น ถูกฟันแผลเว่อ; ชัด เช่น เห็นกระดูกขาวเว่อ.

คำแหง

หมายถึง[-แหงฺ] ว. กำแหง, แข็งแรง, กล้าแข็ง, เข้มแข็ง.

อัฐิ

หมายถึง[อัดถิ] น. กระดูกคนที่เผาแล้ว. (ป. อฏฺ; ส. อสฺถิ).

หินตับเป็ด

หมายถึงน. หินชนิดหนึ่ง สีดำ เนื้อแข็ง.

ขมับ

หมายถึง[ขะหฺมับ] น. ส่วนที่อยู่หางคิ้วเหนือกระดูกแก้มทั้ง ๒ ข้าง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด