ตัวกรองผลการค้นหา
กระหวัดเกล้า
หมายถึงน. วิธีรำละครท่าหนึ่ง. (ฟ้อน).
ประเท้า
หมายถึงก. กิริยาที่ผู้รำใช้ส่วนหน้าของฝ่าเท้าแตะพื้นและยกขึ้นทันที, เป็นท่ารำท่าหนึ่ง.
เสือจนท่า ข้าจนทาง
หมายถึง(สำ) จำเป็นต้องยอมเพื่อเอาตัวรอด.
ยักเงี่ยง
หมายถึงก. หมอบลงและขยับศอกไปมา เป็นท่าหนึ่งของการเล่นเสือข้ามห้วย.
หมดรูป
หมายถึงว. อาการที่ทำให้รู้สึกน่าสังเวช, หมดท่า ก็ว่า.
ยิมนาสติก
หมายถึงน. ชื่อกีฬาชนิดหนึ่ง แข่งขันกันโดยผู้เล่นต้องแสดงท่าต่าง ๆ ที่มีทั้งท่าบังคับและท่าสมัครให้เข้ากับอุปกรณ์การเล่นแต่ละอย่าง เช่น บาร์เดี่ยว บาร์คู่ ห่วงนิ่ง. (อ. gymnastic).
จบเห่
หมายถึง(ปาก) ก. หมดเสียง; สิ้นท่า, หมดท่า; ยุติ.
ฉุยฉาย
หมายถึงน. ชื่อเพลงร้องและท่ารำแบบหนึ่ง. ว. กรีดกราย.
ชะรอย
หมายถึงว. เห็นจะ, เห็นทีจะ, ท่าจะ, บางที, ในบทกลอนใช้ว่า รอย ก็มี.
เอียงอาย
หมายถึงว. แสดงท่าขวยเขินโดยก้มหน้าน้อย ๆ.
ยักเอว
หมายถึงก. เอียงตัวท่อนบนไปข้างใดข้างหนึ่ง ส่วนลำตัวท่อนล่างตั้งตรง เป็นท่าประกอบการรำไทยท่าหนึ่ง.
จับระบำ
หมายถึงน. กระบวนรำท่าต่าง ๆ. ก. เริ่มฟ้อนรำ.