ค้นเจอ 114 รายการ

ปัจจุสมัย

หมายถึง[ปัดจุดสะไหฺม] น. เวลาเช้ามืด. (ป. ปจฺจูสสมย).

ปัจเวกขณ์

หมายถึง[ปัดจะเวก] (แบบ) น. การเห็นลงจำเพาะ, การพิจารณา. (ป. ปจฺจเวกฺขณ).

กระเหม่า

หมายถึง[-เหฺม่า] น. เขม่า, ละอองขึ้นที่ลิ้นเด็กอ่อน โบราณเรียกว่า กระเหม่าซาง. (แผลงมาจาก เขม่า).

ยากวาด

หมายถึงน. ยาที่ใช้ป้ายในลำคอเด็กเล็ก ๆ แก้หละ ละออง ซาง.

กราย

หมายถึง[กฺราย] น. โรคซางจรชนิดหนึ่ง มีอาการตัวร้อน ลงราก กระหายนํ้า. (แพทย์).

แคน

หมายถึงน. เครื่องดนตรีทางถิ่นอีสาน ทำด้วยไม้ซางผูกเรียงต่อกับเต้าแคน สำหรับเป่าเป็นเพลง.

ปัตยัย

หมายถึง[ปัดตะไย] (กลอน) น. ปัจจัย. (ส. ปฺรตฺยย; ป. ปจฺจย).

ปัศจิม

หมายถึง[ปัดจิม] ว. ตะวันตก; เบื้องหลัง เช่น ฝ่ายปัศจิม. (ส.; ป. ปจฺฉิม).

ประวาลปัทม์

หมายถึง[ปฺระวาละปัด] น. ดอกบัวแดง. (ส. ปฺรวาลปทฺม).

กระบองราหู

หมายถึงน. ชื่อโรคตามตำราแพทย์แผนโบราณว่าเป็นโรคซางชนิดหนึ่ง ที่ขึ้นเป็นเม็ดที่เด็กอ่อน, ละบองราหู ก็เรียก.

ปัทมะ

หมายถึง[ปัดทะมะ] น. ชื่อสังขยาจำนวนสูง = ๑๐๐ โกฏิ. (ส.).

กลับตาลปัตร

หมายถึง[กฺลับตาละปัด] ว. ผิดความคาดหมายอย่างตรงกันข้ามแบบพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ