ตัวกรองผลการค้นหา
ปฐพี
หมายถึง[ปะถะ-, ปัดถะ-] น. แผ่นดิน. (ป. ปวี).
ปัฏนะ
หมายถึง[ปัดตะนะ] (แบบ) น. ท่าเรือ. (ป., ส. ปฏฺฏน).
เนื้อตาย
หมายถึงน. เนื้อเยื่อที่ขาดเลือดหรือถูกพิษอย่างอื่นจนเซลล์ตาย.
ง้วน
หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง ยางมีพิษ ใบเหมือนใบเงิน ดอกแดง ต้นเหมือนต้นสลอด. (พจน. ๒๔๙๓); ยาพิษ.
เห็ด
หมายถึงน. ส่วนของเชื้อราที่ออกเป็นดอก แบ่งเป็น ๒ ชนิด ชนิดหนึ่งไม่มีพิษ กินได้ เช่น เห็ดโคน เห็ดฟาง อีกชนิดหนึ่งมีพิษ บางชนิดกินแล้วถึงตาย เช่น เห็ดระโงกหิน.
ปัจจุสมัย
หมายถึง[ปัดจุดสะไหฺม] น. เวลาเช้ามืด. (ป. ปจฺจูสสมย).
ปัจเวกขณ์
หมายถึง[ปัดจะเวก] (แบบ) น. การเห็นลงจำเพาะ, การพิจารณา. (ป. ปจฺจเวกฺขณ).
ปากกระบะ
หมายถึงน. ชื่องูพิษร้ายชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
ไอพิษ
หมายถึงน. แก๊สหรือไอที่มีสมบัติเป็นพิษอย่างร้ายแรง ใช้ในการสู้รบ.
ตรีพิษจักร
หมายถึง[-พิดสะจัก] น. จักรพิษ ๓ อย่าง คือ กานพลู ผักชีล้อม ผลจันทน์เทศ.
บาดทะพิษ
หมายถึงน. แผลที่ตัวเชื้อโรค Streptococciเข้าไป ทำให้เลือดเป็นพิษ.
ไข้พิษ
หมายถึงน. ไข้ที่มีพิษกล้าทำให้เชื่อมซึมไปไม่มีเวลาสร่าง.