ตัวกรองผลการค้นหา
ป่าทึบ
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ขึ้นหนาแน่น.
วนาศรม
หมายถึงน. ที่อยู่ในป่า. (ส. วนาศฺรม).
กานน
หมายถึง[-นน] (แบบ) น. ป่า, ดง, เช่น อันว่าท้องเขาวงกฏกานน. (ม. คำหลวง วนปเวสน์). (ป., ส.).
หิมวาส,หิมเวศ
หมายถึง[หิมมะวาด, หิมมะเวด] น. ที่อยู่อันหนาว คือ ป่าหิมพานต์; ใช้ว่า ป่าทั่วไป ก็มี.
ลูกปละ
หมายถึงน. ลูกวัวหรือควายที่ออกในคราวที่เจ้าของปล่อยอยู่ตามทุ่งตามป่า ซึ่งพ่อหรือแม่สมจรกับวัวป่าหรือควายป่า.
ป่าเส็งเคร็ง
หมายถึงน. ป่าไม้เล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งไม่ใช่ป่าสำคัญ.
วนจร,วนจรก
หมายถึง[วะนะจอน, วะนะจะรก] น. คนเที่ยวป่า, พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. (ป., ส.).
ดงดึก
หมายถึงน. ป่าลึกเข้าไปไกล.
ป่าเบญจพรรณ
หมายถึงน. ป่าที่มีไม้หลายพรรณคละกัน.
ระนัม
หมายถึงน. ป่ารกฉำแฉะ, ระนาม ก็ว่า.
ปุลินท์
หมายถึงน. ชาวป่าชาวเขา. (ส.).
หักร้างถางพง
หมายถึงก. ฟันป่าพงลงให้เตียน.