ตัวกรองผลการค้นหา
เอาผิด
หมายถึงก. ถือว่าเป็นความผิด.
มิจฉาบถ
หมายถึงน. ทางดำเนินผิด. (ป.).
มิจฉาวายามะ
หมายถึงน. ความพยายามผิด. (ป.).
หน้าเก้อ
หมายถึงว. มีสีหน้าเจื่อนเพราะรู้สึกผิดคาดหรือทำอะไรผิดพลาดไป เช่น เด็กตีหน้าเก้อเมื่อถูกจับได้ว่าทำความผิด.
นิจศีล
หมายถึง[นิดจะสีน] น. ศีลที่ควรรักษาเป็นนิจ ได้แก่ ศีล ๕. ว. เป็นปรกติเสมอไป, มักใช้ว่า เป็นนิจศีล. (ป. นิจฺจสีล).
ตะเหลนเป๋น
หมายถึงว. ใช้ประกอบคำ สูง หรือ ยาว หมายความว่า สูงผิดส่วน ยาวผิดส่วน.
ผิดหูผิดตา
หมายถึงก. ผิดสังเกต, ผิดแปลกไปจากเดิม.
เพี้ยนผัด
หมายถึงก. ขอเลื่อนเวลาให้ผิดไป, ผัดเพี้ยน ก็ว่า.
แหวกประเพณี
หมายถึงก. ทำผิดประเพณีที่เคยกระทำกันมา.
ฉมำ
หมายถึง[ฉะหฺมำ] ว. แม่น, ไม่ผิด, ขลัง.
วันอุโบสถ
หมายถึงน. วันขึ้น ๑๕ คํ่า และวันแรม ๑๕ คํ่า ถ้าเป็นเดือนขาดก็แรม ๑๔ คํ่า เป็นวันที่พระลงอุโบสถฟังพระปาติโมกข์และเป็นวันที่พุทธศาสนิกชนถืออุโบสถศีลคือ ศีล ๘.
พลั้งปากเสียศีล พลั้งตีนตกต้นไม้
หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำอะไรโดยไม่ระมัดระวังย่อมเกิดความเสียหาย.