ตัวกรองผลการค้นหา
วิภาษ
หมายถึงก. พูดแตกต่าง, พูดแย้ง. (ส. วิ + ภาษฺ).
กระแนะกระแหน
หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแหนะกระแหน ก็ว่า.
บอกปัด,บอกเปิด
หมายถึงก. พูดปัดไปให้พ้นตัว, พูดอย่างไม่รู้ไม่ชี้.
มุสาวาท
หมายถึงน. การพูดเท็จ, การพูดปด; คำเท็จ. (ป.).
เมื่อยปาก
หมายถึงก. อาการที่พูดซ้ำ ๆ มาหลายครั้งหรือนานจนไม่อยากพูดอีก.
คลุม ๆ
หมายถึงว. พูดไม่บ่งชัดให้จะแจ้ง เช่น พูดคลุม ๆ.
ติดสำนวน
หมายถึงก. พูดใช้สำนวนมาก ๆ, พูดจาเล่นสำนวน.
ปิดปาก
หมายถึงก. ไม่พูด หรือไม่ให้พูด เช่น ปิดปากเงียบ พยานถูกฆ่าปิดปาก.
แพะโลม
หมายถึงก. พูดเกี้ยว, พูดเลียบเคียงทางชู้สาว, แพละโลม หรือ แทะโลม ก็ว่า.
ผิดคำพูด
หมายถึงว. ไม่รักษาคำพูด, ผิดวาจา ก็ว่า.
อมพระมาพูด
หมายถึง(สำ) ใช้ในการพูดโดยอ้างพระหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาประกอบเป็นพยาน มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ต่อให้อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ.
พูดอย่างมะนาวไม่มีน้ำ
หมายถึง(สำ) ก. พูดห้วน ๆ.