ตัวกรองผลการค้นหา
หมอยา
หมายถึง(ปาก) น. ผู้มีความรู้ในการใช้ยารักษาโรค.
พกุระ
หมายถึง(แบบ) น. เขาสัตว์สำหรับเป่า. (ส.).
ฮุด
หมายถึงก. เป่าชุดให้ไฟลุก, วุด ก็ว่า.
อัญชนะ
หมายถึงน. ยาตา, ยาหยอดตา. (ป.).
ปัดพิษ
หมายถึงก. เสกเป่าเพื่อให้พิษหมดไป.
แพน
หมายถึงน. เครื่องดนตรีชนิดหนึ่งของท้องถิ่น ใช้เป่า.
วุด
หมายถึงก. เป่าชุดให้ไฟลุก, ฮุด ก็ว่า.
หมายยา
หมายถึงน. ฉลากยา.
ขนาน
หมายถึง[ขะหฺนาน] น. หมู่; ลักษณนามเรียกยาที่ปรุงขึ้น เช่น ยาขนานหนึ่ง ยา ๒ ขนาน.
กะโล่ยาชัน
หมายถึงน. อาการที่หน้าบานเพราะถูกใจหรือบวมมากเพราะถูกตบเป็นต้น เรียกว่า หน้าบานเป็นกะโล่ยาชัน หรือ หน้าบวมเป็นกะโล่ยาชัน.
ยาขับเลือด
หมายถึงน. ยากินเพื่อขับระดู.
ยาประสะน้ำนม
หมายถึงน. ยาบำรุงแม่ลูกอ่อนให้มีน้ำนมมาก.