ตัวกรองผลการค้นหา
รัมณีย,รัมณีย-
หมายถึง[รำมะนียะ-] ว. รมณีย์. (ป. รมณีย).
ประเท้า
หมายถึงก. กิริยาที่ผู้รำใช้ส่วนหน้าของฝ่าเท้าแตะพื้นและยกขึ้นทันที, เป็นท่ารำท่าหนึ่ง.
กินรินเลียบถ้ำ
หมายถึงน. ชื่อท่ารำแม่บทท่าหนึ่ง, กินนรเลียบถ้ำ ก็ว่า.
กณิการ์
หมายถึงน. ไม้กรรณิการ์. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).
กรีด
หมายถึง[กฺรีด] ก. มีท่วงท่าที่มีลีลางดงามอย่างละครรำ.
เซิ้ง
หมายถึงก. ร้องรำทำเพลงแบบชาวอีสาน.
วาโมร
หมายถึง[-โมน] น. คนป่า, คนรำ. (ช.).
กลอนลิลิต
หมายถึงน. คำกลอนที่แต่งอย่างร่าย. (ชุมนุมตำรากลอน).
กุกะ
หมายถึงว. ขรุขระ เช่น ทั้งนํ้าใจก็ดื้อดันดุกุกะไม่คิดกลัว. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง
หมายถึง(สำ) ก. ทำไม่ดีหรือทำผิดแล้วไม่รับผิด กลับโทษผู้อื่น, รำชั่วโทษพากย์ ก็ว่า.
ลิลิตดั้น
หมายถึงน. ลิลิตที่ใช้ร่ายดั้นขึ้นต้น แล้วใช้โคลงดั้นกับร่ายดั้นสลับระคนอยู่ในเรื่องเดียวกัน เช่น ลิลิตยวนพ่าย.
ฉุยฉาย
หมายถึงน. ชื่อเพลงร้องและท่ารำแบบหนึ่ง. ว. กรีดกราย.