ค้นเจอ 475 รายการ

พายุ

หมายถึงน. ลมแรง. (ป., ส. วายุ ว่า ลม).

มารุต

หมายถึงน. ลม. ว. เกี่ยวแก่ลม, เนื่องจากลม. (ส.; ป. มารุต, มาลุต).

วายุ

หมายถึงน. ลม, อากาศ, ลมหายใจ; เทพแห่งลม. (ป., ส.). (ดู พายุ).

อบอ้าว

หมายถึงว. ร้อนไม่มีลม.

อาน,อาน-,อาน-

หมายถึง[อานะ-] น. ลมหายใจเข้า, นิยมใช้เข้าคู่กับ อปานะ คือ ลมหายใจออก เป็น อานาปานะ = ลมหายใจเข้าและลมหายใจออก ในคำว่า อานาปานัสสติ = สติที่กำหนดลมหายใจเข้าและลมหายใจออก. (ป., ส.).

กระหวน

หมายถึง(กลอน) ก. หวนถึง เช่น และกระหวนกระโหยหา. (ดุษฎีสังเวย).

แล่นขวางลม

หมายถึงก. แล่นเรือใบโดยตั้งใบเรือให้ทำมุมประมาณ ๙๐° กับทิศทางลมเพื่อให้ถึงจุดหมายซึ่งอยู่ขวางทิศทางลม.

แล่นทวนลม

หมายถึงก. แล่นเรือใบเฉียงไปเฉียงมาแบบสลับฟันปลาเพื่อให้ถึงจุดหมายซึ่งอยู่ทางด้านต้นลม, แล่นก้าว ก็ว่า.

สงัดคลื่นสงัดลม

หมายถึงก. ไม่มีคลื่นไม่มีลม เช่น ทะเลสงัดคลื่นสงัดลม.

กินลม

หมายถึงก. ต้านลม, รับลม, เช่น ว่าวกินลม ใบเรือกินลม.

หัวด้วน

หมายถึงน. เรียกลมพายุที่เกิดขึ้นอย่างปัจจุบันทันด่วนแล้วหายไปว่า ลมหัวด้วน.

กระแสลม

หมายถึงน. สายลมพัด.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ