ค้นเจอ 1,399 รายการ

สาแก่ใจ

หมายถึงว. หนำใจ, สะใจ, (มักใช้ในความประชดหรือแดกดัน) เช่น บอกแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับเขา โดนเขาด่ามา สาแก่ใจไหมล่ะ วันนี้เงินเดือนออก ต้องจ่ายให้สาแก่ใจ.

เกินกิน

หมายถึงว. กินไม่ดีเพราะแก่เกินไป เช่น อ้อยท่อนนี้แก่เกินกิน.

บิดหัวลูก

หมายถึงน. โรคบิดที่เป็นแก่หญิงมีครรภ์แก่จวนจะคลอด.

มะพร้าวทึนทึก

หมายถึงน. มะพร้าวจวนแก่.

กุมภัณฑ,กุมภัณฑ-,กุมภัณฑ์

หมายถึง[-พันทะ-] น. ยักษ์ เช่น หนึ่งท่าทานพกุมภัณฑ์คันธอสูร โสรจสินธุสมบูรณ์ ณ สระ (สมุทรโฆษ); ฟักเขียว เช่น ป่าเอลาลุอลาพุกุมภัณฑอคร้าวอนันต์. (สมุทรโฆษ).

พลุ่ง

หมายถึง[พฺลุ่ง] ก. อาการที่ไอน้ำหรือควันดันตัวพุ่งออกมาโดยแรง เช่น น้ำเดือดไอน้ำพลุ่งขึ้นมา ไฟไหม้ควันพลุ่งขึ้นมา, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น โทสะพลุ่งขึ้นมา อารมณ์เดือดพลุ่ง.

เอกราช

หมายถึง[เอกกะราด] ว. เป็นอิสระแก่ตน, ไม่ขึ้นแก่ใคร.

แก่ตัว

หมายถึงว. ย่างเข้าวัยแก่.

สมบุญ

หมายถึงว. เหมาะแก่ที่มีบุญ.

แด่

หมายถึงบ. แก่ (ใช้ในที่เคารพ).

มะพร้าวทึมทึก

หมายถึงน. มะพร้าวจวนแก่.

วัญฌ์

หมายถึง(แบบ) ว. หมัน (ใช้แก่คนหรือสัตว์), ไม่มีลูก (ใช้แก่ต้นไม้), ไม่มีผล (ใช้แก่การงานทั่วไป). (ป.; ส.วนฺธฺย).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ