ตัวกรองผลการค้นหา
วินัยปิฎก
หมายถึง[วิไนยะปิดก, วิไนปิดก] น. ชื่อปิฎก ๑ ในพระไตรปิฎก.
หมวด วิเศษณ์
วิษธร
หมายถึง[วิสะทอน] น. งูพิษ. (ส.).
วิธุระ
หมายถึง[วิทุ-] ว. เปลี่ยว, ว้าเหว่. (ป., ส.).
วิมัติ
หมายถึงน. ความเคลือบแคลง, ความสงสัย. (ป., ส. วิมติ).
เปตวิสัย
หมายถึง[เปตะวิไส, เปดตะวิไส] น. เปรตวิสัย.
วิธวา
หมายถึง[วิทะ-] น. หญิงม่าย. (ป., ส.).
วิสิฐ
หมายถึงว. วิศิษฏ์. (ป. วิสิฏฺ; ส. วิศิษฺฏ).
วิปริต
หมายถึง[วิปะหฺริด, วิบปะหฺริด] ก. แปรปรวน, ผิดปรกติ, ผิดแนวทาง, แปรปรวนไปข้างร้าย, กลับกลายไปข้างร้าย. (ป.; ส. วิปรีต).
ประวิสรรชนีย์
หมายถึง[ปฺระวิสันชะนี] ก. ใส่เครื่องหมายวิสรรชนีย์.
พิฆน์
หมายถึงน. อุปสรรค; เครื่องกีดขวาง, แก่ง. (ส. วิฆน).
วิกรัย
หมายถึง[วิไกฺร] น. การขาย. (ส. วิกฺรย; ป. วิกฺกย).
พิบาก
หมายถึงน. ผล (ผลแห่งกรรม). ว. ยากเย็น. (ป., ส. วิปาก).