ตัวกรองผลการค้นหา
หมดเคราะห์
หมายถึงก. สิ้นเคราะห์กรรมที่เลวร้าย.
อายุขัย
หมายถึงน. การสิ้นอายุ, ความตาย; อัตรากำหนดอายุจนสิ้นอายุ. (ป.; ส. อายุกฺษย).
ไขษย
หมายถึง[ขะไส] (โบ) น. กษัย, การสิ้นไป, การหมดไป.
ผลาญ
หมายถึง[ผฺลาน] ก. ทำลายให้หมดสิ้นไป, บางทีหมายถึงทำลายทรัพย์สมบัติให้หมดสิ้นไป เช่น ผลาญพ่อผลาญแม่ คือ ทำลายทรัพย์สมบัติของพ่อแม่ให้หมดสิ้นไป.
อภิฆาต
หมายถึงก. เข่นฆ่า, ทำลายล้างให้หมดสิ้น. น. การเข่นฆ่า, การทำลายล้างให้หมดสิ้น. (ป., ส.).
วิสัญญีภาพ
หมายถึงน. ความหมดความรู้สึก, ความสิ้นสติ, เช่น ถึงซึ่งวิสัญญีภาพ.
เป็นวรรคเป็นเวร,เป็นวักเป็นเวน
หมายถึงว. ไม่รู้จักจบจักสิ้น เช่น ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร.
หมดหวัง
หมายถึงก. ไม่มีความหวังเหลืออยู่เลย, สิ้นหวัง ก็ว่า.
ตามใจปากมากหนี้
หมายถึง(สำ) ก. เห็นแก่กินย่อมสิ้นเปลืองมาก.
ปักษกษัย
หมายถึง[ปักสะกะไส] น. การสิ้นปักษ์.
ถอนต้นก่นราก,ถอนรากถอนโคน
หมายถึง(สำ) ก. ทำลายให้ถึงต้นตอ, ทำลายให้สิ้นเสี้ยนหนาม.
หมดสติ
หมายถึงก. สิ้นสติ, ไม่มีความรู้สึก, สลบ.