ตัวกรองผลการค้นหา
เสียจริต
หมายถึงว. เป็นบ้า, มีสติวิปลาส, วิกลจริต.
ขาดมือ
หมายถึงก. เคยมีแล้วหมดไป, ไม่มีเป็นการชั่วคราว.
ชิ่น
หมายถึงก. สิ้น, หมด.
จบเห่
หมายถึง(ปาก) ก. หมดเสียง; สิ้นท่า, หมดท่า; ยุติ.
อนาลัย
หมายถึงน. การไม่มีที่อยู่; การหมดความอยาก, การหมดความพัวพัน; ชื่อหนึ่งของพระนิพพาน. (ป.).
สิ้นกรรม,สิ้นกรรมสิ้นเวร,สิ้นเวร,สิ้นเวรสิ้นกรรม
หมายถึงก. สิ้นสุดในการที่ต้องรับทุกข์อีกต่อไป เช่น เมื่อเขามีชีวิตอยู่ มีภาระมากหรือเจ็บป่วยทรมาน ตายไปก็ถือว่าสิ้นเวรสิ้นกรรม, หมดกรรม หมดกรรมหมดเวร หมดเวร หรือ หมดเวรหมดกรรม ก็ว่า; (ปาก) ตาย.
สยามานุสติ
หมายถึง[สะหฺยามมานุดสะติ, สะหฺยามานุดสะติ] น. การระลึกถึงประเทศสยาม, ชื่อโคลง ๔ สุภาพ พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว.
หมดราคีคาว
หมายถึงว. ไม่มีความมัวหมองทางชู้สาว (มักใช้แก่ผู้หญิง).
หมดวาสนาบารมี
หมายถึงก. สิ้นอำนาจวาสนา, หมดบุญ ก็ว่า.
อจิตติ
หมายถึงน. ความขาดสติ, ความมัวเมา. (ส.).
สัญญาวิปลาส
หมายถึงว. มีสติฟั่นเฟือนคล้ายคนบ้า, สติวิปลาส ก็ว่า. (ป. สญฺาวิปลฺลาส).
สุดคิด
หมายถึงว. หมดปัญญาที่จะคิดอ่านต่อไป, ใช้ปัญญาจนหมดแล้วก็ยังคิดไม่ออก.