ตัวกรองผลการค้นหา
ยักกระสาย
หมายถึง(ปาก) ก. เปลี่ยนน้ำกระสายยาไปตามอาการของโรค, โดยปริยายหมายความว่า เปลี่ยนไปใช้อย่างอื่นหรือวิธีอื่นแทน.
ส่อเสียด
หมายถึงก. อาการที่พูดยุยงให้ผู้อื่นแตกแยกกัน.
ขั้ว
หมายถึงน. ส่วนที่ต่อของก้านดอกไม้ ใบไม้ ผลไม้ และอื่น ๆ.
จาบจ้วง
หมายถึงว. อาจเอื้อม, ล่วงเกินผู้อื่นด้วยวาจา, จ้วงจาบ ก็ว่า.
ทะนุ,ทะนุก
หมายถึงก. อุดหนุน (มักใช้ควบกับคำอื่น).
บอกกล่าว
หมายถึงก. ร้องบอกให้ผู้อื่นเป็นพยานรับรู้ไว้.
ปากหมา
หมายถึงว. ชอบพูดจาว่าร้ายคนอื่น.
ป้ายสี
หมายถึงก. ใส่ความผู้อื่นโดยไม่มีมูลความจริง, ให้ร้ายป้ายสี ก็ว่า.
อติเทพ
หมายถึงน. เทวดาผู้ยิ่งกว่าเทวดาอื่น ๆ.
เอะอะมะเทิ่ง
หมายถึง(ปาก) ก. ส่งเสียงดัง, เอ็ดตะโรโดยไม่เกรงใจผู้อื่น.
คุ้ย
หมายถึงก. ใช้มือ เท้า หรือสิ่งอื่นตะกุยขึ้นมา.
ปักษานดร
หมายถึง[ปักสานดอน] น. ฝ่ายอื่น, อีกฝ่ายหนึ่ง.