ตัวกรองผลการค้นหา
มุรชะ
หมายถึง[มุระชะ] น. ตะโพน, กลองชนิดหนึ่ง. (ป., ส.).
รชะ
หมายถึง[ระชะ] น. ธุลี, ละออง; ความกำหนัด. (ป., ส.).
สตภิสชะ,ศตภิษัช
หมายถึง[สะตะพิดชะ, สะตะพิสัด] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๔ มี ๔ ดวง เห็นเป็นรูปทิมทองหรือมังกร, ดาวพิมพ์ทอง หรือ ดาวยักษ์ ก็เรียก.
กระแชะ
หมายถึง(กลอน) ก. กระแซะ เช่น แกล้งทำเลียมและกระแชะชิด สะบิ้งสะบัดดัดจริตกิริยา. (คาวี).
ขันชะเนาะ
หมายถึงก. บิดลูกชะเนาะให้ตึง.
ชะ,ชะ,ชะชะ
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อเวลาโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น, ชะช้า หรือ ชัดช้า ก็ว่า.
ชะคราม
หมายถึง[-คฺราม] น. ชื่อไม้พุ่มขนาดเล็กชนิด Suaeda maritima (L.) Dumort. ในวงศ์ Chenopodiaceae ขึ้นตามเลนใกล้ทะเล กิ่งก้านและใบพองกลมปลายแหลมสีเขียว เขียวอมม่วง ชมพู มีนวล กินได้, ชักคราม ก็เรียก.
ชะงอก
หมายถึงน. หินที่งอกออกไป.
ชะงุ้ม
หมายถึงว. เป็นเพิงงุ้มลงมา.
ชะเง้อ
หมายถึงก. ชูคอขึ้นดู.
ชะเงื้อม
หมายถึงว. ยื่นออกจากที่สูง.
ชะช่อง
หมายถึงน. ช่อง, รูที่ผ่านได้, โอกาส, ทาง.