ตัวกรองผลการค้นหา
สังสการ
หมายถึง[-สะกาน] (โบ) น. พิธีกรรมเกี่ยวกับการปลงศพ, ส่งสการ ก็ว่า เช่น รุดเร่งส่งสการ. (ม. คำหลวง ชูชก). (ส. สํสการ).
สังสารวัฏ
หมายถึง[-สาระ-] น. การเวียนว่ายตายเกิด, สงสารวัฏ หรือ วัฏสงสาร ก็ว่า. (ป. สํสารวฏฺฏ).
สังหร,สังหรณ์
หมายถึง[-หอน] ก. รู้สึกคล้ายมีอะไรมาดลใจ ทำให้รู้ว่าจะมีเหตุเกิดขึ้น (มักใช้แก่เหตุร้าย) เช่น สังหรณ์ว่าจะเกิดเรื่องร้ายขึ้นที่บ้าน. (เทียบ ส. สํหรณ ว่า ยึดไว้).
สังหาร
หมายถึง[-หาน] ก. ฆ่า, ผลาญชีวิต. (ส.).
สัมมาสังกัปปะ
หมายถึงน. ความดำริในทางที่ชอบ. (ป.).
สิ้นสังขาร
หมายถึง(วรรณ) ก. ตาย เช่น ร้องประกาศแก่พหลพลยักษ์ อันรามลักษมณ์สุดสิ้นสังขาร. (รามเกียรติ์).
กระสัง
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Peperomia pellucida Korth. ในวงศ์ Peperomiaceae ขึ้นอยู่ทั่วไปตามที่ชื้น ลำต้นอวบนํ้า.
ตราสัง
หมายถึงก. มัดศพ, ผูกศพให้เป็นเปลาะ ๆ ด้วยด้ายดิบเป็นต้น.
น้ำสังข์
หมายถึงน. นํ้าพระพุทธมนต์ที่หลั่งจากสังข์ในงานพิธีมงคล เช่นงานแต่งงาน.
บทสังขยา
หมายถึงน. ชื่อโคลงแบบโบราณ.
บอกหนังสือสังฆราช
หมายถึง(สำ) ก. สอนสิ่งที่เขารู้ดีอยู่แล้ว, สอนหนังสือสังฆราช ก็ว่า.
ผิดสังเกต
หมายถึงก. ไม่เป็นไปตามปรกติอย่างที่เคยพบเคยเห็น.