ตัวกรองผลการค้นหา
ล้มช้าง
หมายถึงก. ฆ่าช้าง; โค่นคนที่มีอำนาจมีอิทธิพลลงได้.
หักหาญ
หมายถึงก. หักเอาด้วยความกล้า, หักเอาด้วยอำนาจ.
ของขลัง
หมายถึงน. ของที่มีอำนาจศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อกันว่าอาจบันดาลให้สำเร็จได้ดังประสงค์.
อยู่หมัด
หมายถึงก. เกรงกลัวฝีปากหรือฝีมือ, ยอมอยู่ในอำนาจ.
ศาลแขวง
หมายถึง(กฎ) น. ศาลยุติธรรมชั้นต้นซึ่งมีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีและมีอำนาจไต่สวนหรือมีคำสั่งใด ๆ ซึ่งผู้พิพากษาคนเดียวมีอำนาจตามหลักเกณฑ์และเงื่อนไขที่ระบุไว้ในพระธรรมนูญศาลยุติธรรม.
ลากตัว
หมายถึงก. ใช้อำนาจหรือกำลังบังคับเอาตัวมา.
เผด็จการ
หมายถึงน. การใช้อำนาจบริหารเด็ดขาด, เรียกลัทธิหรือแบบการปกครองที่ผู้นำคนเดียวหรือบุคคลกลุ่มเดียวใช้อำนาจอย่างเด็ดขาดในการบริหารประเทศว่า ลัทธิเผด็จการ, เรียกผู้ใช้อำนาจเช่นนั้นว่า ผู้เผด็จการ.
ศาลแพ่ง
หมายถึง(กฎ) น. ศาลยุติธรรมชั้นต้นซึ่งมีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีแพ่งทั้งปวงและคดีอื่นใดที่มิได้อยู่ในอำนาจของศาลยุติธรรมอื่น.
กดขี่
หมายถึงก. ข่มให้อยู่ในอำนาจตน, ใช้บังคับเอา, ทำอำนาจเอา, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ข่มเหง เป็น กดขี่ข่มเหง.
การต่างประเทศ
หมายถึงน. ชื่อกระทรวงที่มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับราชการต่างประเทศ.
เตะโด่ง
หมายถึง(ปาก) ก. ยกให้มีตำแหน่งสูงขึ้นแต่มักมีอำนาจน้อยลง.
ศักดา
หมายถึง(ปาก) น. อำนาจ เช่น อวดศักดา แผลงศักดา. (ส.).