ค้นเจอ 317 รายการ

แตรฟันฟาร์

หมายถึงน. แตรที่ใช้เป่าในเวลาเริ่มพิธีในการแข่งขันกีฬาเป็นต้น.

ดุริยางค,ดุริยางค-,ดุริยางค์

หมายถึงน. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย + องฺค).

มวย

หมายถึงน. ผมที่มุ่นขมวดให้เป็นกลุ่มเป็นกระจุกไว้ตรงท้ายทอยเป็นต้น เรียกว่า ผมมวย.

หัวจุก

หมายถึงน. ผมเด็ก ๆ ที่ขมวดเอาไว้ตรงขม่อม, จุก หรือ ผมจุก ก็เรียก.

ผมเปีย

หมายถึงน. ผมที่ไว้ยาวบริเวณท้ายทอย, ผมที่ถักห้อยยาวลงมา, เปีย หรือ หางเปีย ก็เรียก.

หางเปีย

หมายถึงน. ผมที่ไว้ยาวบริเวณท้ายทอย, ผมที่ถักห้อยยาวลงมา, เปีย หรือ ผมเปีย ก็เรียก.

สวาหะ

หมายถึง[สะหฺวาหะ] คำกล่าวเมื่อจบการเสกเป่า. (ส. สฺวาหา).

แล่น

หมายถึงน. หลอดสำหรับเป่าไฟเพื่อเชื่อมโลหะเช่นทอง นาก เงินให้ติดกัน, เรียกกิริยาที่ใช้หลอดเป่าไฟเพื่อเชื่อมโลหะดังกล่าวว่า เป่าแล่น.

แสก

หมายถึงน. แนวที่อยู่ระหว่างกลาง ในคำว่า แสกผม แสกหน้า. ก. แบ่งผมออกเป็น ๒ ส่วนเท่า ๆ กัน เรียกว่า แสกกลาง, ถ้าไม่เท่ากัน เรียกว่า แสกข้าง. ว. เรียกผมที่หวีแบ่งออกเป็น ๒ ส่วนเท่า ๆ กันว่า ผมแสกกลาง, เรียกผมที่หวีแบ่งออกเป็น ๒ ส่วนไม่เท่ากันว่า ผมแสกข้าง.

ปอย

หมายถึงน. กลุ่มก้อนหรือกระจุกเล็ก ๆ ของสิ่งที่เป็นเส้นเป็นฝอยอย่างเส้นด้าย หญ้า ผม หรือขน เช่น ปอยผม, ลักษณนามเรียกกระจุกหรือกลุ่มก้อนของสิ่งเช่นนั้น เช่น ผมปอยหนึ่ง ผม ๒ ปอย.

แกละ

หมายถึง[แกฺละ] น. ผมเด็กผู้ชายที่เอาไว้เป็นแหยมตรงแง่ศีรษะ เรียกว่า ผมแกละ.

เก็บผม

หมายถึงก. เอากรรไตรเล็มผมให้เสมอกัน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ