ตัวกรองผลการค้นหา
สนิทใจ
หมายถึงว. ไม่มีอะไรต้องแคลงใจหรือสงสัย เช่น เชื่ออย่างสนิทใจ, ถ้าใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่สนิทใจ หมายความว่า มีลักษณะพึงรังเกียจ เช่น พื้นสกปรกนั่งแล้วไม่สนิทใจ ผ้าเช็ดมือในห้องน้ำรวม ใช้ได้ไม่สนิทใจเลย.
ใจบาป,ใจบาปหยาบช้า
หมายถึงว. มีใจฝักใฝ่ในทางชั่วร้าย.
ล่ง
หมายถึง(กลอน) ว. โล่ง, ว่าง, เปล่า, ไม่มีเครื่องกำบัง.
ห้องโถง
หมายถึงน. ห้องขนาดใหญ่ที่ปล่อยไว้โล่ง ๆ.
ใจสูง
หมายถึงว. มีใจที่อบรมมาดี, มีใจใฝ่ในทางดี.
ว้า
หมายถึงว. ว่าง, เปลี่ยวใจ, เปล่าใจ, ใจหาย.
หฤทัยพันธน์
หมายถึงว. ผูกใจ, ชวนใจ, จับใจ. (ส.).
ใจเหี่ยวแห้ง
หมายถึงว. มีใจไม่สดชื่น.
พระทัย
หมายถึง(ราชา) น. ใจ.
ร่วมมือ
หมายถึงก. พร้อมใจช่วยกัน.
ขวยใจ
หมายถึงก. กระดากใจ.
แด
หมายถึง(กลอน) น. ใจ.