ตัวกรองผลการค้นหา
มอเตอร์
หมายถึงน. กลอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับแปลงพลังงานรูปอื่นให้เป็นพลังงานกล โดยทั่วไปมักหมายถึงกลอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับแปลงพลังงานไฟฟ้าให้เป็นพลังงานกล. (อ. motor).
ซ่น
หมายถึง(โบ) น. ส้น, ส่วนท้ายของเท้า, ส่วนท้ายของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ซ่นปืน.
ศิลาปากนก
หมายถึงน. หินเหล็กไฟที่ใช้ติดกับปลายเครื่องสับของปืนโบราณบางชนิดเพื่อสับแก๊ปปืนให้เกิดประกายไฟ, หินปากนก ก็เรียก.
หินปากนก
หมายถึงน. หินเหล็กไฟที่ใช้ติดกับปลายเครื่องสับของปืนโบราณบางชนิดเพื่อสับแก๊ปปืนให้เกิดประกายไฟ, ศิลาปากนก ก็เรียก.
ตูม,ตูม,ตูม ๆ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น โดดน้ำดังตูม เสียงปืนใหญ่ดังตูม ๆ.
กระเหน็จ
หมายถึง(โบ) น. วิธี, อย่าง, อุบาย, เช่น กลกระเหน็จต่าง ๆ. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).
กรรชิด
หมายถึง[กัน-] (โบ; กลอน) ก. กระชิด เช่น สองกรกลเกียดเกี้ยว กรรชิด. (ลอ).
บังวาย
หมายถึงก. เสื่อมเสีย, เสียหาย, เช่น ทำกลบังวาย. (สามดวง), บังวายสวาท. (กฤษณา).
เต้าปืน
หมายถึงน. ฐานชนวนปืนโบราณที่มีลักษณะนูนขึ้น สำหรับโรยดินหู.
เรียบวุธ
หมายถึงก. ถืออาวุธอยู่ในท่าเรียบ คือ ถือปืนแนบอยู่ทางขวา ส้นปืนจดดิน, เลือนมาจาก เรียบอาวุธ. (ปาก) ว. หมดเกลี้ยง เช่น กินเสียเรียบวุธเลย.
ท้ายสังข์
หมายถึงน. ท้ายสุดของปืนใหญ่แบบไทย มีลักษณะงอนคล้ายก้นของหอยสังข์.
ไก
หมายถึงน. ที่สำหรับเหนี่ยวให้ลูกกระสุนเป็นต้นลั่นออกไปเช่น ไกปืน ไกหน้าไม้.