ตัวกรองผลการค้นหา
บองหลา
หมายถึงดู จงอาง.
แบหลา
หมายถึง[แบหฺลา] (ปาก) ว. อาการที่นอนแผ่กางมือกางเท้า ในคำว่า นอนแบหลา. (กลอน) ก. ฆ่าตัวตาย เช่น เห็นเพลิงพลุ่งรุ่งโรจน์โชตนา ก็แบหลาโจนเข้าในอัคคี, ฉวยคว้าได้กริชของพี่ยา จะแบหลาชีวันให้บรรลัย, น้องจะแบหลาครานี้ ตายตามพระพี่ที่หายไป. (อิเหนา).
แผ่หลา
หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่นอนเหยียดแขนขาเต็มที่.
มากหน้าหลายตา
หมายถึงว. มากมาย (ใช้แก่คน) เช่น ผู้คนมากหน้าหลายตา.
ยังกาหลา
หมายถึงน. ต้นมะตาด. (ช.).
ลูกสักหลาด
หมายถึง(ปาก) น. ลูกเทนนิส.
สักหลาด
หมายถึง[สักกะหฺลาด] น. ผ้าทำด้วยขนสัตว์. (ฮินดูสตานี sakalet).
หมวกกะหลาป๋า
หมายถึงน. หมวกชนิดหนึ่งสานด้วยไม้ไผ่อย่างละเอียด รูปทรงสูง ผู้หญิงนิยมใช้ในเวลาแข่งเรือ มีดอกไม้จีนเสียบ เป็นของเก่าสมัยต้นรัชกาลที่ ๕ ขึ้นไป.
หลาวเหล็ก
หมายถึงน. เรียกทิศที่โหรถือว่าไม่ดี.
เหลอหลา
หมายถึง[-หฺลา] ว. มีหน้าตาเซ่ออย่างคนงงไม่รู้เรื่อง.
เหลาชะโอน
หมายถึง[เหฺลา-] น. ชื่อปาล์มชนิด Oncosperma tigillaria Ridl. ในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกอ ลำต้นมีหนามตามปล้อง.
เหลาหลก
หมายถึง[เหฺลาหฺลก] น. ชื่อหมากชนิดหนึ่งเปลือกอ่อน. (พจน. ๒๔๙๓).