ตัวกรองผลการค้นหา
ตกน้ำมัน
หมายถึงว. เรียกเสาหรือประตูเรือนที่มีนํ้ามันซึมออกมาว่า เสาตกนํ้ามัน หรือ ประตูตกนํ้ามัน.
ทุบตี
หมายถึงก. ทำร้ายร่างกายด้วยการทุบ ตี เตะ ต่อย เป็นต้น.
ถาก
หมายถึงก. ฟันเอาเปลือกหรือส่วนนอกออก เช่น ถากเปลือกไม้ ถากเสา, ใช้จอบเป็นต้นดายให้เตียน เช่น ถากหญ้า ถากดิน. ว. เฉียง ๆ, ถูกผิว ๆ, เช่น ฟันถากไป.
วัลก์
หมายถึง(แบบ) น. เปลือกไม้; เกล็ดปลา. (ส.).
ตจสาร
หมายถึง[ตะจะสาน] น. ต้นไม้มีผิวเปลือกแข็งเช่นต้นไผ่. (ป. ตจสาร ว่า ต้นไม้มีเปลือกเป็นแก่น).
ตอม่อ
หมายถึงน. เสาขนาดสั้น มักใช้ไม้ไผ่ปักขึ้นสำหรับรับรอดในเรือนเครื่องผูก, ส่วนบนของฐานรากที่รองรับโครงสิ่งก่อสร้าง, เสาตอม่อ ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึงมีรูปร่างล่ำเตี้ย เช่น เตี้ยม่อต้อเหมือนตอม่อค้ำยุ้ง; เสาชาน เสาแคร่ หรือเสาช่วยค้ำจุนเรือนโดยปักแนบกับเสาเรือน, เสาตอม่อ หรือ เสาหมอ ก็ว่า; ใช้ว่า ตะม่อ ก็มี.
ตุ้บ,ตุ้บ ๆ
หมายถึงว. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ หล่น หรือเสียงทุบด้วยกำปั้น.
กาบพรหมศร
หมายถึงน. ชื่อกาบกระหนกชนิดหนึ่งที่ประกอบกับโคนเสา เช่น เสาบุษบก มีลักษณะคล้ายอินทรธนูละคร.
คอสอง
หมายถึงน. ส่วนของเรือนที่ต่อตั้งแต่หัวเสาสุดขึ้นไปอีกชั้นหนึ่งถึงจันทัน.
จันทันพราง
หมายถึงน. ตัวไม้จันทันที่ไม่ได้อยู่บนหัวเสา.
หมัด
หมายถึงน. กำปั้น, มือที่กำแน่นสำหรับชกหรือทุบเป็นต้น.
ถัมภ์
หมายถึง(แบบ) น. หลัก, เสา; ความดื้อ, ความกระด้าง. (ป.).